بررسی زمینهها و عوامل تاریخی تحول ادبی در ایران (از آغاز قاجار تاپایان پادشاهی ناصرالدین شاه)
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 788
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCPLIR01_191
تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1391
چکیده مقاله:
ادبیات فارسی دری از سده های نخستین هجری تا روزگار کنونی تحولات مختلفی را از سر گذراند؛ اما تحول ادبی عصر قاجار که با سرعت و ژرفای بیشتری صورت گرفت متفاوت از آن دگرگونیها بود. در این دوران ارتباط با غرب، ترجمه و ساده نویسی را الزامی کرد. در درون ایران نیز کسانی که از اوضاع زمان آگاهی داشتند مغلق نویسی را رها کردند و کوشیدند، ساده تر بنویسند. ورود صنعت چاپ از غرب، گسترش چاپ کتابو به دنبال آن شکل گیری روزنامه ها که برای مردم و به زبان مردم نوشته می شدند به ساده نویسی منجر شد. تاسیس دارالفنون تهران و تبریز،و دیگر مدارس به سبک جدید، کم کم دست مکتبداران دلباخته ی زبان عربی را از آموزش سواد کوتاه کرد. روشنفکران بزرگی چون میرزا فتحعلی آخوندزاده و میرزا آقاخان کرمانی پای به میدان ادب نهادند؛ نظرات نوینی را مطرح، و سنت ادبی و ادب سنتی فارسی را نقد کردند؛ این خودنخستین نمونه های نقد ادبی جدید بود. انواع ادبی جدیدی چون رمان و نمایشنامه نیز در این دوره و در ارتباط با غرب شکل گرفت. این تحولات باعث شد که در دوران مشروطه با ادبیات فارسی متفاوتی با دوران آقامحمدخان روبرو شویم. این پژوهش در پی آن است تا زمینه ها و عوامل این تحول ادبی را - از آغاز قاجار تا پایان پادشاهی ناصرالدین شاه (1174-1275 ش./ 1795-1896 م.)- بررسی کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجتبی خلیفه
عضو هیات علمی گروه تاریخ دانشگاه بیرجند
امین تریان
دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ دانشگاه بیرجند
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :