بررسی رویکرد شاعران در برابر جریان های پایداری از مشروطه تا کنون

مفهوم پایداری گستره وسویعی را شامل می شود و بدون اغراق می توان آن را یکی از اساسی ترین مفاهیم ادبیات در ادوار مختلف شعرفارسی دانست. تلقی شاعر از پایداری وابسته به دوره تاریخی زیست او متفاوت بوده اما در کل یک هدف واحد را دنبال کرده است. بررسیو مطالعه ی اشعار پایداری در برانگیختن روح پایداری و مقاومت و آزادگی در خواننده و نیز ایجاد زمینه های وحدت و همدلی در میان جامعهبسیار اهمیت داشته و می تواند الگوهای ایثار، ایمان، شهامت و شجاعت را برای نسل کنونی معرفی نماید. این پژوهش با هدف نمایاندنجلوه های ادبیات پایداری در سروده های برخی از شاعران معاصر ایران از مشروطه تا کنون و با روش تحلیلی- توصیفی صورت گرفته تا درپایان بتوان جلوه های ادبیات پایداری را هچون عشق به وطن، مبارزه با استعمار و استکبار جهانی، مبارزه با استبداد داخلی و فقر وبی عدالتی و... در اشعار این شاعران به وضوح دید