اثر بخشی آموزش راهبردهای شناختی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان حساب نارسائی پایه چهارم و پنجم دبستان شهر تهران

پیشرفتهای بشری در تمام حوزه های علوم، اهمیت آموزش راهبردهای یادگیری را افزایش داده است. پژوهشگران در مطالعاتی که بر روی دانش آموزان انجام داده اند به این نتیجه رسیده اند که بسیاری از مشکلات یادگیری و انتقال به دانش آموزان ناشی از فقدان مهارتهای شناختی و فراشناختی در آنهاست. بسیاری از یادگیرندگان در زمینه خود نظم دهی، خود وارسی، تشخیص مشکل خود و نظایر آن نیاز به آموزش دارند. (گیج و برلاینر 4، 1991، به نقل از سیف، 1383). طی پژوهشهای انجام شده با روشهای مختلف یادگیری و تفکر یا راهبردهای شناختی و فراشناختی نشان می دهد که این راهبردها قابل آموزش اند، یعنی معلمان می توانند چه بصورت مستقل و چه همراه با سایر درسها این مهارتهای یادگیری را به دانش آموزان و حتی دانشجویان خود آموزش دهند و پس از آموزش دانش آموزان و دانشجویان می توانند بطور داوطلبانه از این راهبردها استفاده کنند و این اقدام بر یادگیری و پیشرفت آنان تأثیر مثبت به جای می گذارد. (سیف 1386) و در اکثر آنها، اثر مثبت این راهبردها بر یادگیری به تأیید رسیده است. از جمله این پژوهشها می توان به پژوهشهای پالینسکار و براون 5(2002)، اسکات پاریس 6 و همکارانش (1986)، گیج وبرلاینر (1991)، عباباف (1375)، متولی (1376) و انصاری (1379) اشاره کرد (به نقل از سف، 1380) و همچنین شقاقی (1382) که به همان نتایج دست پیدا کرده اند. ونیشتاین و هیوم 7 (1998 به نقل از سیف، 1386) نیز تعدادی پژوهش را با این نتایج ذکر کرده اند که معلمان می توانند از راه آموزش مهارتهای یادگیری و مطالعه (راهبردهای شناختی و فراشناختی) به دانش آموزان خود کمک کنند تا یادگیرندگان موفق تری باشند و در سرنوشت تحصیلی خود نقش فعال تری ایفا نمایند. فلاول 8 (1979، به نقل از سیف، 1380) راهبردهای شناختی و فراشناختی را بررسی کرد و در این باره گفته است که یادگیرندگان همه راهبردهای شناختی را به خدمت می گیرند تا به پیشرفت شناختی دست یابند و از راهبردهای فراشناختی استفاده می کنند تا بر آن پیشرفت نظارت و کنترل داشته باشند.