سبک زندگی اخلاق مدارانه بر مبنای آموزه های اسلامی و عرفانی در مثنوی مولانا

مولفە فضیلت و اخلاق یکی از مهمترین مسائلی است که در تفکر مولانا به ویژه مثنوی معنوی جایگاه ویژه ای دارد. مولانا در نشان دادن سبک زندگی مثبت با تکیه بر مولفه های دینی و آموزه های عرفانی- اسلامی، با الگو قرار دادن بسیاری از فضایل اخلاقی سازنده، سعی در ترویج الگوهای کارآمد اخلاقی در زندگی فردی و اجتماعی انسان دارد. فضایل اخلاقی در نزد مولانا عواطف و احساسات وی را به سمت راستی و درستی هدایت میکند و باعث می شود که این شاعر، اهداف خود را بر طبق این فضایل هدایت کند. از این رو هدف اصلی مقالە حاضر آن است که به بحث، بررسی و واکاوی فضائل اخلاقی در سبک زندگی فردی و اجتماعی انسان با توجه به مثنوی بپردازد. پژوهش پیش رو بر اساس مطالعات کتابخانه ای و روش سند کاوی با مراجعه به دفاتر شش گانە مثنوی صورت پذیرفته است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهندە آن است که مولانا با تاکید و توجه به اخلاق اسلامی و آنچه که در عرفان بازتاب یافته است سعی در ترویج آموزه های اخلاقی، سازنده و مثبتگرا در زندگی انسان دارد. نیز نتایج این جستار نشان می دهد که گزاره ها و مولفه هایی مانند همدلی، اتحاد، شفقت، نوع دوستی، توکل، صبر و ... در راستای ترویج رفتار درست و منش اسلامی و انسانی و تاثیر آن در سبک زندگی افراد در مثنوی بسیار مورد تاکید و توجه مولانا قرار گرفته است تا جایی که مثنوی مولانا را می توان خلاصه و زبدە سبک و منش والای انسانی، اخلاقی و اسلامی به شمار آورد