نمادهای حیوانی در شعر طنز دوره مشروطه با تکیه بر اشعار ایرج میرزا و نسیم شمال

از دیرباز، در زبان و ادبیات فارسی ، معانی نمادین حیوانات مورد توجه شاعران و نویسندگان بوده است و آثار ادبی فراوانی وجود دارد که به این مقوله پرداخته اند. به نظر می رسد این گونه نمادها، در اشعار طنز بیش از دیگر انواع شعر آمده باشد. ایرج میرزا و اشرفالدین گیلانی (نسیم شمال) از سرشناسترین شاعران طنزسرای عصر مشروطه بودند که در این تحقیق به برر سی دیدگاه آنان در ا ستفاده از نمادهای حیوانی پرداخته شده ا ست . این تحقیق به شیوهی توصیفی ، تحلیلی انجام گرفته و طبق یافته های آن، می توان گفت بسامد نمادهای حیوانی در اشعار اشرفالدین گیلانی بسیار بیشتر از ایرج میرزا بود. همچنین مشخص شد که ایرج میرزا و نسیم شمال، هر دو از نمادهای قراردادی استفاده کرده اند و اثری از نمادهای ابداعی در آثار ایشان دیده نمی شود. علاوه بر آن، استفادهی فراوان این دو شاعر از انواع نمادهای پرندگان، حیوانات و حشرات، نشانگر توجه زیاد آنها به نمادهای حیوانی بوده است .