ماهیت داوری درطلاق و صدور گواهی عدم سازش

قانونگذاران در کلیه جوامع حقوقی طبق منطق، عقل و مصلحت، قوانین را وضع و تدوین می نمایند. وظیفه قانونگذار در تصویب قانون بسیار خطیر ا ست. از خ صو صیات قانون، جامعیت و مانعیت آن می با شد. قوانین هم عرض که یکدیگر را تکمیل و ابهام قوانین سابق را برطرف می کنند، باید در ارتباطی منطقی با قوانین مقدم التصویب باشد. همچنین تصویب ماده واحده ها باید به گونه ای با شد که نظم منطقی قوانین مخدوش نشود؛ و صول به این هدف دقت و توجه زیادی را می طلبد. هدف: یکی از بخش های مهم و حساس که قوانین منطقی را می طلبد «حوزه خانواده» می با شد . در این حوزه به جهت اهمیت و فراگیر بودن آن باید قوانینی عقلایی با رعایت مصالح خانواده تنظیم شود . قوانین خانواده شامل دو حوزه کلی «طلاق» و «ازدواج» می باشد. روش: در این مقاله یکی از مشکلات پیش روی متقاضیان طلاق مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرد. با توجه به اینکه بخش اعظم پرونده های مطروحه در دادگاه ها را دعاوی خانوادگی تشکیل میدهد و متاسفانه روز به روز بر شمار آنها افزوده میشود ، و از طرفی با توجه به حقی که قانونگذار برای طلاق به مردان داده ا ست اهمیت و ضرورت برر سی ماهیت داوری در طلاق و صدور گواهی عدم سازش مهم به نظر میر سد. نتیجه: گواهی عدم سازش در دو حالت صادر می شود: ۱. مرد طلاق بخواهد ۲. زن و مرد برای طلاق توافق کنند. در صورت محقق شدن هر کدام از شرایط فوق مرد باید برای طلاق به دادگاه مراجعه کند. دادگاه بعد از بررسی درخواست مرد، مورد را برای حل شدن مشکل به داوری ارجاع میدهد. قاضی هم تلاش می کند با پادرمیانی داوران بین زن و مرد سازش ایجاد شود. اما اگر این هدف محقق نشد گواهی عدم سازش به شوهر داده می شود.