سرمایه فکری والگوهای اندازه گیری آن

هدف از نگارش این مقاله تبین مفهوم سرمایه فکری (IC) واجزای آن و همچنین معرفی الگو های گوناگون اندازه گیری سرمایه فکری می باشد . در این مقاله ابتدا به تعریف سرمایه فکری واجزای آن پرداخته شده است و در این راستا از نظرات اندیشمندان مختلف استفاده گردیده وبا توجه به این که رشد نوین اقتصادی، از دانش و اطلاعات سرچشمه می گیرد و لذا این امر موجب افزایش اهمیت سرمایه فکری به عنوان مقوله ای پژوهشی و اقتصادی شده است. پس می توان گفت که سرمایه فکری، زاده عرصه علم و دانش است. ولی هنوز این واژه در دوران تکوین خود به سر میبرد. بطور کلی ، نقش و سهم سرمایه فکری در پیشرفت مدیریتی، فنی و اجتماعی اقتصاد موضوع تحقیقات جدید قرار گرفته است، به گونهای که دانش سازمانی، عامل اصلی مزیت رقابتی و خلق ارزش شناخته شده است. بنابراین، دستیابی به مزیت رقابتی و بقای سازمان در گرو توانایی آن در خلق، ذخیره، توزیع و کاربرد دارایی های دانشی است. و اندازه گیری سرمایه فکری بر اساس رویکردی راهبردی از دارایی های نامشهود استوار است واثر این دارایی ها بر مبنای میزان خلق ارزش و منافعی که برای سازمان در پی دارد، سنجیده می شودوبطور کلی صاحبنظران سرمایه فکری را عموما به سه جز،سرمایه انسانی ،سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه ای تقسیم نموده اند و در سالهای اخیر برای اندازهگیری سرمایه فکری، چندین رویکرد و الگو مطرح شده است. این مقاله رویکرد ها و الگوهای اندازه گیری سرمایه فکری را به اختصار مرور می کند.