تحولات برنامه درسی آموزش دینی دوره ابتدایی ایران

یکی از وظایف خطیر کلیه نظام های تعلیم و تربیت درسراسر جهان کمک به رشد اخلاقی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان استو بر این اساس یکی از مهم ترین وظایف نظام اسلامی درکشور ما، برنامه ریزی برای پرورش، تزکیه نفس و سازگاری شخصی واجتماعی افراد جامعه است که در این میان نظام آموزش و پرورش و کتاب های درسی به عنوان یکی از قوی ترین نهادهای تربیتینقش موثری در هدایت و پرورش دینی و اسلامی دانش آموزان و فراهم کردن امکانات و شرایط مناسب برای ایجاد تغییرات مطلوبدرآنان را برعهده دارد. به علاوه با توجه به این که محتوای کتب درسی درمقطع ابتدایی اصلی ترین منبع یادگیری فراگیران است،هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل محتوایی کتب درسی دوره ابتدایی از نظر میزان تاکید بر دینداری (اصول و فروغ دین) و همچنینمهارت بین فردی ضروری (مانند تعاون، صله رحم، سپاسگزاری و گذشت)، برای زندگی از دیدگاه دین اسلام است. روش های غالبسنتی آموزش و تربیت اخلاقی و ارزشی که هماکنون رواج دارد، شامل حفظ متون کتب مقدس، شرکت در مراسم مذهبی، خواندنو گوشدادن به تفاسیر مربوط به متون مقدس و یا عمل به آنچه که در آن متون آمده است، می باشد. این تفاسیر معمولا توسطکسانی ارائه می شود که از موقعیت مقتدرانه ای برخوردار هستند؛ چه به عنوان مدیر، چه معلم و چه روحانی. و در مرحله پیشرفتهآن، دانش آموزان ممکن است در مباحث مربوط به آن شرکت نمایند و سوالاتی را درباره مسائل الهیاتی و مقدس بپرسند. در حالیکهامروزه روش های آموزش سنتی در اغلب جهان غلبه دارند، اما غلبه آنها مورد سوال، تردید و چالش واقع شده است و بخصوص باورود روش های جدید این چالش ها بیشتر شده است.