بررسی تاثیر هنردرمانی بر خودباوری معلولین جسمی حرکتی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر هنردرمانی بر خودباوری معلولین جسمی حرکتی بوده است روش پژوهش حاضر، کمی و کاربردی و مقطعی به صورت نیمه ازمایشی از طرح پیش آزمون پس ازمون با گروه کنترل بود. روش های گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و مصاحبه بود. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه دانش آموزان مدرسه استثنایی دانش شهر تهران که در سال ۱۴۰۲ در تحت آموزش بودند. افراد نمونه این پژوهش شامل ۳۰ نفر از افراد معلول جسمی حرکتی دختر و پسرنوجوان بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس ازانجام مداخلات هنردرمانی مشخص شد بین هنر درمانی و خودباوری معلولین جسمی حرکتی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. یعنی با فعالیت های هنردرمانی معلولین به خودباوری بیشتری دست پیدا می کنند.