اثربخشی روان درمانی شناختی - تحلیلی مبتنی بر روابط ابژه بر سازمان شخصیت و اجتناب تجربه ای بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی

اختلال وسواس فکری - عملی بیماری جدی ، ناتوان کننده ولی قابل درمان است که با عوامل روانشناختی متعددی همبودی دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روان درمانی شناختی - تحلیلی مبتنی بر روابط ابژه بر سازمان شخصیت و اجتناب تجربه ای بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی بود. این پژوهش ، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به وسواس مراجعه کننده به مراکز مشاوره و مددکاری شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بودند که از میان آنها ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و کنترل (۱۵نفر) گمارده شدند. افراد گروه آزمایش ، تحت رواندرمانی شناختی تحلیلی مبتنی بر روابط ابژه به مدت ۱۶ جلسه ۶۰دقیقه ای (در هرهفته سه جلسه ) قرار گرفتند؛ گروه کنترل به مدت یک ماه در لیست انتظار قرار گرفت . به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سازمان شخصیت و اجتناب تجربه ای در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروههای آزمایش و گروه کنترل در متغیرهای سازمان شخصیت و اجتناب تجربه ای تفاوت معناداری وجود دارد.رواندرمانی شناختی - تحلیلی مبتنی برروابط ابژه بر کاهش اجتناب تجربه ای وبهبود سازمان شخصیت در بیماران مبتلا به وسواس فکری - عملی شده است و می توان از راهبردهای آن به عنوان درمانی سودمند بهره جست .