مدل یابی ارتباط بهزیستی روانشناختی با سرزندگی تحصیلی با نقش میانجی انگیزش تحصیلی و بی صداقتی تحصیلی در میان دانش آموزان دوره متوسطه دوم آذربایجان شرقی

هدف این پژوهش مدل یابی ارتباط بهزیستی روانشناختی با سرزندگی تحصیلی با نقش میانجی انگیزش تحصیلی و بی صداقتی تحصیلی در میان دانش آموزان دوره متوسطه دوم بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه ی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم آذربایجان شرقی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ است که شامل ۱۸۴۷ دانش آموز است . از طریق جدول مورگان ۳۰۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه پیشرفت تحصیلی ، سرزندگی تحصیلی ، انگیزش تحصیلی و بی صداقتی تحصیلی استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هرچند کل مدل از برازش نسبی برخوردار بود و ضرایب همبستگی از بهزیستی روانشناختی به سوی سرزندگی تحصیلی معنی دار بود، در کل انگیزش تحصیلی قادر به میانجی گری رابطه بین بهزیستی روانشناختی و سرزندگی تحصیلی بود؛ اما بی صداقتی تحصیلی نمی تواند به عنوان متغیر میانجی بین انگیزش تحصیلی و سرزندگی تحصیلی باشد همچنین ضرایب استاندارد و سطح معنی داری برای مسیر بهزیستی روانشناختی به سرزندگی تحصیلی و همچنین انگیزش تحصیلی به سرزندگی تحصیلی مثبت و معنی دار می باشد و می توان با اطمینان ۹۵ درصد بیان کرد که مسیر مستقیم این متغیرها معنی دار بوده و بهزیستی روانشناختی و انگیزش تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی تاثیر مستقیم و معنی داری دارند.