بررسی نقش تعهدعاطفی برتاب آوری معلمان با نقش میانجی بهبودسازمانی

امروزه همگان بر اهمیت نقش انسانها در سازمان پی بردهاند و از آن به عنوان سرمایه ای یاد می کنند؛که بهرهوری سایر سرمایه های سازمان به میزان خبرگی و دانش گر بودن آن بستگی دارد.استفاده صحیح از سرمایه انسانی مستلزم توجه به شرایط روحی ، روانی و پیچیدگی های وجودی انسانها و ایجاد بسترهای مناسب برای شکوفایی استعداد آنهاست .یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار در بهره وری وبهبود سرمایه انسانی ، که تعهدعاطفی است .هدف این پژوهش بررسی روابط بین تاب آوری معلمان، تعهد عاطفی با نقش میانجی بهبودسازمانی است .روش پژوهش ، توصیفی از نوع پیمایشی بوده که اطلاعات از طریق پرسش نامه جمع آوری شده و برای تحلیل دادهها از مدلسازی معادلات ساختاری و الگوریتم حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده شده است .بعد از برازش مدل های اندازه گیری و ساختاری به برازش کلی مدل پژوهش پرداخته شده و فرضیات،مورد آزمون قرار گرفتند.نتایج پژوهش نشان می -دهد تعهد عاطفی برتاب آوری معلمان تاثیرگذار است و بهبودسازمانی تاثیر تعهد عاطفی بر تاب آوری تعدیل می نماید.