بررسی حقوقی و فقهی وجوه اشتراک و افتراق عمل حقوقی تسلیم و تسلم مبیع و تقارن زمانی این دو عمل حقوقی در عقد بیع

عقود معاوضی ازجمله عقود حائز اهمیت و پرکاربرد در نظام های حقوقی مختلف و نیز عرصه تعاملات اجتماعی کشورها میباشد که از ادوار گذشته تاکنون چه در عالم حقوق به ویژه در حوزه حقوق خصوصی و به ویژه حقوق قراردادها و چه در حوزه فقه امامیه مورد مقررات گذاری و توجه از سوی قانونگذاران و شارع مقدس بوده است. به موجب تصریح قانونگذار قانون مدنی ایجاب میکند که همواره شرایط اساسی صحت عقود ازجمله در عقود معاوضی مورد ملاحظه و رعایت از سوی طرفین عقد (بایع و مشتری) قرار گرفته تا عقد منعقده از حیث وضعیت حقوقی و فقهی صحیح، معتبر و نافذ تلقی شود. یکی از این شرایط صحت عقود و به طور اخص صحت عقد بیع، وجود داشتن موضوع عقد یعنی همان مبیع و متعاقب آن، لزوم قابلیت تسلیم آن به طرف مقابل عقد (مشتری) و از طرف مقابل، تسلم (قبض) آن در راستای ایفای تعهدات قراردادی است. در این مقاله که به صورت توصیفی تحلیلی به نگارش در آمده است، نگارندگان تلاش نموده اند تا شرایط و اوصاف نظری و عملی اعمال حقوقی تسلیم و تسلم مبیع را تبیین نموده و اختلافات منعقده و بحث های تحلیلی حادثه میان حقوقدانان و فقهای امامیه را در مانحن فیه مطرح گردانیده و ضمن بررسی وجوه اشتراک و افتراق میان تسلیم و تسلم مبیع در عقد بیع و نیز بحث تقارن زمانی آنها، به یک جمع بندی و نقطه نظر واحد در خصوص موضوع مزبور نائل آیند.