نگرشی برمنابع طبیعی از منظر سیاست جنایی قضایی

نظر به اینکه منابع طبیعی کشور بنابر قانون و شرع اسلام جزو انفال محسوب می شوند و متعلق به گروه خاصی نیستند و همه در قبال این کره خاکی و منابع طبیعی موجود در آن و آبادانی آن مسئولیت داریم .گاهی اوقات فعالیت های انسانی برای رسیدن به توسعه و رفاه موجب ضربه زدن به طبیعت می شود و حیات موجودات زنده دیگر را به خطر می اندازد به نحوی که امروزه بحران محیط زیست وجود دارد و برای رهایی از این بحران نیز باید به اصول اخلاقی و متون دینی خود نیز مراجعه کنیم .در کشور ما به صورت مستمر منابع طبیعی با سرعت زیاد در حال تخریب می باشد و لذا ضرورت دارد جرائم در حوزه منابع طبیعی و در راستای بهره مندی از سیاست جنایی قضایی و به کارگیری برخی از جلوه های عدالت ترمیمی اقدام شایسته معمول گردد در این مقاله برخی از اقدامات سیاست جنایی قضایی اعم از کیفری و غیر کیفری پرداخته که به نظر می رسد این اقدامات در جهت حمایت از منابع طبیعی مکفی نبوده و نیاز به تدوین و برنامه ریزی مدون و همکاری سایر دستگاه ها و نهادها از جمله سازمان های مردم نهاد با دستگاه قضایی درجهت پیشگیری از جرایم در حوزه منابع طبیعی و رفع خلاء هاو در نظر گرفتن اقدامات بازدارنده به منظور احیای منابع طبیعی می باشد.