تاثیر آموزش و اصلاح الگوی تعاملی/ رفتاری مادران بر اضطراب و بیش فعالی کودکان

در این پژوهش، با هدف بررسی تاثیر آموزش مادران با استفاده از رویکرد رفتاری بارکلی بر ابعاد فرزندپروریکودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی، به انجام آزمایش ی نیمه تجربی با طرح پیش و پس آزمون درگروه های آزمایش و کنترل اقدام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان مبتلا به اختلال نارساییتوجه/ب یش فعالی مراجعه کننده به کلین یک روانپزشکی تخصصی کودکان شهر گرگان در ده ماهه اول سال ۱۴۰۱بوده است. در نهایت، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، ۲۴ نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ) ۱۲نفر( و کنترل ) ۱۲ نفر( قرار گرفته اند. گروه آزمایش آموزش مادران را با روش رفتاری بارکلی در ۱۲ جلسه ۹۰دقیقهای آموزش داده شد. ابزارها ی پژوهش شامل پرسشنامهها ی فرزندپروری آلاباما فرم والد ) ۱۹۹۱ ( و مقیاساضطراب کودکان اسپنس فرم والد ) ۲۰۰۱ ( بوده اند. نتای ج نشان داد که آموزش والدین با رویکرد بارکلی باعثبهبود ابعاد فرزندپروری )مشارکت والدین، فرزندپروری مثبت، بی ثباتی در انضباط، ضعف در نظارت و تنبیهبدنی( در مادران و کاهش اضطراب در کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی شد ) p<۰.۰۵ (. با توجهبه نتایج این پژوهش، میتوان نتیجه گرف ت که که که آموزش والدین با استفاده از روش بارکل ی میتواند به عنوانیک روش کارآمد جهت بهبود ابعاد فرزندپروری مادران و کاهش اضطراب کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی -بیشفعالی با اصلاح الگ وی تعاملی و فرزندپروری والدین، مورد استفاده قرار گیرد.