مقایسه تحمل ناپذیری بلاتکلیفی، سبک های مقابله ای و تاب آوری در مادران با فرزند استثنائی و بدون فرزند استثنائی

هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه تحمل ناپذیری بلاتکلیفی ، سبک های مقابله ای و تاب آوری درمادران با فرزند استثنائی و بدون فرزند استثنائی است. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش شامل مادران کودکان استثنایی مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی و مادران کودکان عادی در مدارس عادی مقطع ابتدایی شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ است. نمونه آماری این پژوهش تعداد ۱۰۰ نفر از مادران مدارس ابتدایی استثنایی شهر اردبیل و ۱۰۰ نفر از مادران کودکان عادی مقطع ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ اردبیل است. از روش تصادفی خوشه ای برای نمونه گیریاستفاده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تحمل ناپذیری بلاتکلیفی فریستون و همکاران )۱۹۹۴(،پرسشنامه سبک های مقابله ای بیلین گز و موس))۱۹۸۱ و پرسشنامه تاب آوری کونوردیویدسون )۲۰۰۶( استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمونهای تحلیل واریانس چند متغیره )MANOVA( با استفاده از نرم افزار SPSS۲۰ استفاده شد. یافته ها نشان داد که مادران کودکان استثنائی و مادران کودکان عادی از نظر تحمل ناپذیری بالتکلیفی، سبک های مقابله ای و تاب آوری با یکدیگر تفاوت دارند).)P>۰/۰۰۱با توجه به این یافته های می توان نتیجه گرفت که تحمل ناپذیری بلاتکلیفی در بین مادران با فرزند استثنائی به طور معنی داری بیشتر از مادران با فرزند عادی هستند و تاب آوری و سبک های مقابله ای در بین مادران با فرزند عادی به طورمعنی داری بیشتر از مادران با فرزند استثنائی می باشد که باید مورد توجه مشاوران در این حوزه قرار گیرد.