شیمی بیوتیت و فلدسپار: رهیافتی به پتروژنز توده گرانیتوئیدی گپدان (شمال غرب زاهدان)
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 56
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-27-3_010
تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1402
چکیده مقاله:
توده گرانیتوئیدی گپدان به سن ۴۳ میلیون سال به عنوان بخشی از نوار گرانیتوئیدی زاهدان- سراوان، در ۵۰ کیلومتری شمالغرب زاهدان قرار دارد. ترکیب کلی این توده شامل بیوتیت گرانیت و گرانودیوریت بوده و دارای کانیهای کوارتز، پلاژیوکلاز، پتاسیم فلدسپار، بیوتیت، اکسیدهای Fe-Ti، زیرکن، آپاتیت و آلانیت است. بافت غالب این سنگها گرانولار است ولی بافتهای
پوئیکیلیتیک، پرتیتی و میرمیکیتی نیز در آنها دیده میشود. در این پژوهش، از ترکیب شیمی کانیهای بیوتیت و فلدسپار برای تعیین ماهیت، شرایط فیزیکوشیمیایی حاکم بر تبلور و جایگاه زمین ساختی تشکیل این سنگها استفاده شده است. شیمی کانی بیوتیت نشان میدهد که توده گرانیتوئیدی گپدان دارای ماهیت نوعI و آهکی-قلیایی بوده و در حاشیه فعال قارهای تشکیل شده است. دما- فشارسنجی سنگهای توده گرانیتوئیدی گپدان براساس شیمی بیوتیت بیانگر دمای ۸۵۰ درجه سانتیگراد در فشارهای ۲ تا ۵ کیلوبار و براساس شیمی فلدسپار نشانگر دماهای ºC۷۴۷-۵۵۵ است که به ترتیب منطبق بر دمای تبلور بیوتیت و دمای برقراری تعادل حالت جامد و توقف نهایی تبادل عناصر در فلدسپار است. این توده میزبان آنکلاوهای بسیار است که بیانگر آلایش ماگمای والد توده در جریان بالاآمدگی و جایگزینی در سنگهای میزبان است.
کلیدواژه ها:
Mineral chemistry ، biotite granite ، granodiorite ، Gapdan ، Zahedan. ، شیمی کانی ، بیوتیت گرانیت ، گرانودیوریت ، گپدان ، زاهدان.
نویسندگان
مرضیه شیخی
Shahrood University of Technology
مهدی رضائی کهخائی
Shahrood University of Technology
حبیب ا... قاسمی
Shahrood University of Technology
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :