اثر روش تجویز مکمل سلنیوم و ویتامین ای در اواخر آبستنی بر غلظت برخی مواد معدنی و اثرات متقابل آن ها درخون میش ها و بره های حاصل از آن ها

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 56

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JAP-25-2_004

تاریخ نمایه سازی: 16 مرداد 1402

چکیده مقاله:

در این مطالعه نحوه تجویز مکمل های سلنیوم و ویتامین ای به میش ها در اواخر آبستنی و تاثیر آن بر غلظت سلنیوم و عناصر مس، روی و آهن خون و شیر میش ها و خون بره های آن ها بررسی شد. تعداد ۱۸ راس میش آبستن نوبت زایش اول در سه گروه شش راسی نگهداری شدند. تیمارها شامل ۱- شاهد (تزریق ۱۰ میلی لیتر سلنیوم و ویتامین ای در دو هفته قبل از زایش؛ هر میلی لیتر حاوی ۰/۵ میلی گرم سلنیت سدیم و ۵۰ میلی گرم ویتامین ای)، ۲- دریافت سلنیوم و ویتامین ای از چهار هفته قبل از زایش به صورت خوراکی (۰/۳ میلی گرم سلنیوم و ۵۰ میلی گرم ویتامین ای مخلوط با جیره به صورت روزانه در کیلوگرم ماده خشک مصرفی) و ۳- تزریق ۱۰ میلی لیتر سلنیوم و ویتامین ای در دو مرحله شامل چهار هفته قبل از زایش (پنج میلی لیتر) و دو هفته قبل از زایش (پنج میلی لیتر) بودند. میش ها قبل از تجویز مکمل ها و در زمان زایمان خون گیری شدند. از بره های تازه متولدشده نیز قبل از مصرف آغوز و ۱۴ روز بعد از تولد خون گیری شد. غلظت سلنیوم، مس، روی و آهن در آغوز و شیر اندازه گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که میانگین وزن میش ها دو هفته بعد از زایش در میش هائی که سلنیوم و ویتامین E را به صورت خوراکی دریافت کردند از تیمار شاهد بیش تر بود (۰/۰۵>P). تفاوتی معنی داری در غلظت آهن، مس و روی سرم خون میش ها یا بره ها مشاهده نشد. غلظت سلنیوم در سرم میش ها و بره های آن ها و آغوز میش هایی که سلنیوم و ویتامین E را به صورت خوراکی دریافت کردند بیش تر از سایر میش ها بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که جهت بهبود وضعیت سلنیوم در دام و راحتی تجویز مکمل، استفاده از مکمل خوراکی سلنیوم و ویتامین ای نسبت به روش تزریقی ترجیح داده می شود.

نویسندگان

فرنوش زنگیشه

گروه علوم دامی. دانشگاه رازی--کرمانشاه

محمد مهدی معینی

عضو هیات علمی گروه علوم دامی پردیس کشاورزی- دانشگاه رازی

فردین هژبری

هیات علمی -دانشگاه رازی - عضو گروه علوم دامی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abd El-Ghany, H., Lopez-Arellano, A. E., Revilla-Vazquez, R., Ramirez-Bribiesca, A., ...
  • Abd El-Ghany, H., & Tortora-Perez, J. L. (۲۰۱۰). The importance ...
  • Alonso, M. L., Montaña, F. P., Miranda, M., Castillo, C., ...
  • Barrett, J. F. R., Whittaker P. G., Williams, J. G., ...
  • Cristaldi, L. A., McDowel, L. R., Uergelt, C. D. B., ...
  • Davis, P.A., McDowell, L. R., Wilkinson, N. S., Buergelt, C. ...
  • Gunter S. A., Beck, P. A., & Phillips, J. M. ...
  • Ilic, V., Petakov, M., Stojanowic, N., Jovcic, G., Bugarski, D., ...
  • Jalilian, M. T., Moeini, M. M., & Karkody, K. (۲۰۱۲). ...
  • Kachuee, R., Moeini, M. M., & Souri, M. (۲۰۱۳) The ...
  • Kachuee, R., Abdi-Benemar, H., Mansoori, Y., Sánchez-Aparicio, P., Seifdavati, J., ...
  • Bolourchi, M., Karami, H., Hovareshti, P., Barin, A., & Salehi, ...
  • Kojouri, G. A., & Shirazi, A. (۲۰۰۷). Serum concentrations of ...
  • Kumar, M., Garg, A. K., Dass, R. S., Chaturvedi, V. ...
  • LeDuc, D. L., Tarun, A. S., Montes-Bayon, M., Meija, J., ...
  • Mikaili, A., Kafilzadeh, F., Chaharaein, B., KhamisAbadi, H., & Kayani, ...
  • Moeini, M. M., Kiani, A., Karami, H., & Mikaeili, E. ...
  • Pavlata, L., Prasek, J., Podhorsky, A., Pechova, A., & Haloun, ...
  • Pavlata, L., Podhorsky, A., Pechova, A., & Chomat, P. (۲۰۰۵). ...
  • Petrera, F., Calamari, L., & Bertin, B. G. (۲۰۰۹). Effect ...
  • Russel, A. J. F., Doney, J. M., & Gunn, R. ...
  • Underwood, E. J., & Suttle, N. F. (۱۹۹۹). Mineral nutrition ...
  • نمایش کامل مراجع