برآورد ضریب همخونی ژنومی و اندازه موثر جمعیت در نژادهای مختلف بز
محل انتشار: فصلنامه تولیدات دامی، دوره: 25، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 118
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAP-25-2_002
تاریخ نمایه سازی: 16 مرداد 1402
چکیده مقاله:
در این پژوهش، میزان همخونی ژنومی و اندازه موثر جمعیت در ۸۷۹ راس بز نژادهای بیتال، تدی، پهری، نچی، بربری، دیرا دینپناه و پوسوری با استفاده از یک پنل K۵۰ که بعد از کنترل کیفیت ۳۶۸۶۱ نشانگر SNPو ۸۲۷ راس بز بود، بررسی شد. ضریب همخونی با چهار روش ماتریس روابط خویشاوندی (FGRM)، میزان هموزیگوسیتی (FHOM)، همبستگی گامتها (FUNI)، با نرمافزار GCTA (نسخه۱/۰) و قطعات هموزیگوت ژنومی (FROH) با PLINK (نسخه ۱/۹) محاسبه شد. اندازه موثر جمعیت (Ne) از اطلاعات عدم تعادل پیوستگی با نرمافزار SNeP (نسخه ۱/۱) محاسبه شد. کم ترین ضریب همخونی محاسبه شده با سه روش (FGRM، FHOM، FUNI) مربوط به نژاد بیتال و بیش ترین مربوط به نژاد بربری بود. بیش ترین میزان FROH (۰/۱۵۹) در نژاد بربری و کم ترین مقدار آن (۰/۰۲۸) در نژاد پوسوری برآورد شد. میانگین طول قطعات ROH بین ۷۰/۲ تا ۳۹۱/۴ مگاباز و متوسط تعداد قطعات ROH بین ۸/۱۹ تا ۴۸/۶۵ متغیر بود. هم چنین بیش ترین و کم ترین تعداد ROH به ترتیب روی کروموزومهای دو و ۲۹ مشاهده شدند. اندازه Ne در نسلهای حاضر (نسل پنج) نژادهای موردبررسی در دامنه ۳۶۵-۳۵ راس بود. بیش ترین Ne در نژاد بیتال (۳۶۵ راس) و کم ترین در نژاد بربری (۳۵ راس) برآورد شد. میانگین ضریب همخونی در نژادهای بیتال، تدی، پهری، نچی، بربری، دیرا دینپناه و پوس وری به ترتیب ۰/۰۳۵، ۰/۰۸۱، ۰/۰۳۱، ۰/۰۵۲، ۰/۱۵، ۰/۱۱ و ۰/۰۲ بهدست آمد. هم چنین Ne اکثر جمعیتهای موردمطالعه کاهش یافت. بنابراین، اقتصادی نمودن تولید و طراحی برنامههای مناسب جفت گیری برای کنترل همخونی و حفاظت از حیوانات خالص باقیمانده این نژادها ضروری است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین محمدی
نویسنده مسئول، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران. رایانامه: H-mohammadi۶۴@araku.ac.ir
امیر حسین خلت آبادی فراهانی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
محمد حسین مرادی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
محمد شمس الهی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :