مقاله مروری بررسی فعالیت ضد باکتریایی نمونه های مختلف عسل علیه باکتری های مولد عفونت های زخم

عسل ماده شیرین طبیعی که توسط زنبور عسل از شهد گلها جمع آوری و با مواد خاصی در بدن خود ترکیب و در کندوی عسل ذخیره می کند. این ماده از دوران باستان به عنوان ماده غذایی و درمانی برای درمان بسیاری از بیماری های سیستمیک نظیر بیماری های تنفسی مانند آسم ، بیماری های گوارشی و بیماری های پوستی مثل زخم ها، جراحات و اگزما مورد استفاده قرار می گرفته است . عسل شامل ترکیبات زیست فعال مشتق شده از زنبورها و گیاهان می باشد .این ترکیبات زیست فعال می توانند با فعالیت ضد میکروبی در ارتباط باشند که توانایی نابودسازی یا مهاررشد برخی از میکروارگانیسم های پاتوژن را دارند .عامل ضد باکتریایی اصلی در عسل هیدروژن پراکسیداست که از طریق فعالیت گلوکزاکسیداز تولید می شود .گلوکزاکسیداز توسط غدد فوق حلقی زنبور عسل ترشح می شود که گلوکز را در عسل به گلوکونیک اسید و هیدروژن پراکسید تبدیل می کند. کربوهیدراتها از عمده ترین ترکیبات موجود در عسل ها هستند، اما ترکیبات مهم دیگری از جمله :آنزیم ها، پروتئین ها، آمینواسیدها، ویتامین ها، لیپیدها و مواد معدنی نیز در انواع عسلها وجود دارد. خواص عسل از جمله محتوای قند بالا، اسیدیته ، فعالیت کم آب، تولیدپراکسید هیدروژن، مواد فرار بامنشا گیاهی یا دیگر اجزای ناشناس غیرپراکسیدی به طور مجزا یا همافزایی از فعالیت مهارکنندگی عسل بر رشد باکتری حمایت می کند. عسل یک ضدعفونی کننده طبیعی است .ازآنجایی که عسل حاوی مواد آنتی باکتریایی است می تواند به خوبی باعث بهبود زخم ها شود .عسل با دارا بودن خاصیت های بسیار زیاد، باعث تسریع بهبود زخم می شود. عسل دارای خواص آنتی اکسیدانی ، ضد التهابی ، تقویب بافت پیوندی نرم، ممانعت از فعالیت برخی از هیدرولازها، اکسیدردوکتازها، کینازها وهم چنین محرک سیستم ایمنی هومورال و سلولی می باشد. عسل نیز به دلیل داشتن خاصیت اسموتیکی، دارای خواص ضدمیکروبی است.این خاصیت با مکانیسم خروج آب از سلول باکتری، رشد باکتری را مهار میکند .قار چها به طور کلی نسبت به خاصیت اسموتیک بالا مقاومتر از باکتری هاهستند