بررسی تغییرات بیان ژن PFK-۱ مسیر گلیکولیز در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ قبل و بعد از درمان با داروی رمدسیویر

کروناویروس ها خانواده بزرگی از ویروس ها هستند که در انسان عمدتا به عنوان عوامل ایجاد کننده عفونت های دستگاه تنفسی اعم از سرماخوردگی تا بیماری های جدی تر تنفسی مانند ذات الریه ، برونشیت و سندرم حاد تنفسی شناخته می شوند. از جمله عوارض پرخطر و طولانی مدت این بیماری ، خستگی مفرط و کاهش سطح انرژی می باشد که با مسیرهای تولید انرژی در سلول مرتبط خواهد بود. در راستای تحقیقات انجام گرفته جهت کنترل و درمان این بیماری ، دارویی با نام رمدسیویر با توانایی مقابله با این ویروس و کمک به بهبود بیماران معرفی شد. هدف از این مطالعه ، بررسی تغییرات بیان ژن مسیر گلیکولیز، PFK-۱، در افراد مبتلا به کرونا قبل و پس از درمان با داروی رمدسیویر می باشد. تعداد ۳۰ نمونه خون بیمار کرونایی پیش از دریافت نخستین دوز دارو و نیز پس از دریافت پنجمین دوز آن، جمع آوری شد. همچنین ، از ۲۰ فرد سالم نیز نمونه خون گرفته شد. پس از استخراج RNA و سنتز cDNA، میزان بیان ژن PFK-۱ توسط تکنیک Real-time PCR مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد، میزان بیان ژن PFK-۱ در گروه بیماران کرونایی ، ۳۶ برابر و در گروه پس از درمان ۱۳۳ برابر نسبت به گروه کنترل افزایش داشته است ((P<۰.۰۰۰؛ همچنین میزان بیان این ژن قبل و پس از درمان با دارو نیز تفاوت معناداری را نشان داد(.(P<۰.۰۰۰ افزایش بیان ژن PFK-۱ در گروه بیماران کرونایی نشان داد، بدلیل کاهش فشار اکسیژن در این بیماری ، تولید انرژی از طریق میتوکندری متوقف شده و بار انرژتیک سلول به مسیر گلیکولیز منتقل می شود. آنزیم آلوستریک کلیدی در این مسیر، آنزیم PFK-۱ می باشد که در شرایط هیپوکسی فعال شده تا تامین انرژی سلول صرفا از طریق گلیکولیز صورت گیرد. همچنین نتایج نشان داد که داروی رمدسیویر نمی تواند شرایط ایجاد شده ناشی از هیپوکسی را در بیماران کرونایی بهبود بخشد.