پایدارسازی فتوپروتئین آکوئورین با استفاده از حلال فرازودگداز به عنوان رویکردی از مهندسی حلال

امروزه فتوپروتئین آکوئورین به دلیل ویژگی های منحصربه فرد خود دامنه کاربرد گستردهای پیدا کردهاست که از جمله می توان به نقش آن در سنجش کلسیم داخل سلولی اشاره کرد. با وجود ظرفیت کاربردی بالای این فتوپروتئین در مسیر استفاده از آن محدودیت هایی وجود دارد که از جمله آن می توان به بحث پایداری فتوپروتئین از نو سنتز شده و خصوصیات نشری بیولومینسانسی آن اشاره کرد. از این رو، با توجه به کاربرد گسترده و روز افزون، پایدارسازی آناز اهمیت ویژهای برخوردار است . از آنجا که ویژگی های بیولومینسانسی این فتوپروتئین شدیدا مربوط به کانفورماسیون و پایداری سوبسترا (کلنترازین ) در حفره اتصال است ، می توان چنین عنوان کرد که این خصوصیات بیشتر تحت تاثیر ریزمحیط های (microenviroment) سوبسترا در نواحی مختلف حفره است . حلالهای فرازودگداز به عنوان گروهی از مایعات یونی از یک جزء نمکی و یک جزء دهندهی پیوند هیدروژنی تشکیل می شوند و نسبت به مواد تشکیل دهنده خود از نقطه ذوب کمتری برخوردار هستند و عموما در دمای محیط به حالت مایع وجود دارند. پیش تر گروهی تحقیقاتی با ایجاد جهش در Gly۱۴ آکوئورین ثابت کرد جهش G۱۴A در مقایسه با آکوئورین طبیعی از پایداری بیشتری برخوردار است لذا در این تحقیق بر آن شدهایم تا به جهت تغییر ریزمحیط اطراف این پروتئین با استفاده از حلالهای فرازودگداز به عنوان رویکردی از مهندسی حلال پایداری آن را افزایش دهیم و در جهت گسترش کاربرد آن قدم برداریم . نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد حلال کولین کلراید: اوره (ChU) در شرایط ۵% (v/v) منجر به افزایش پایداری فرم آپوی این پروتئین در دمای ۸۰ درجه سانتی گراد می شود. از این رو می توان چنین عنوان کرد که حلال های فرازودگداز در غلظت مناسب می توانند در افزایش پایداری فتوپروتئین ها موثر واقع شوند.