رابطه هوش هیجانی، خودپنداره و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی

اهداف: یافته­های برخی پژوهش­ها و مطالعات انجام­شده مبین نقش و اهمیت هوش هیجانی، خودپنداره و عزت نفس در تبیین پیشرفت تحصیلی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی، خودپنداره و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی انجام شد.   روش ها: این پژوهش توصیفی- همبستگی در کلیه ۶۰۵۰ دانشجوی دانشگاه کاشان که در سال تحصیلی ۸۹-۱۳۸۸ در مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل بودند انجام شدو ۴۰۰ دانشجوی دختر و پسر به­عنوان گروه نمونه به­روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش نامه های هوش هیجانی بار- آن، خودپنداره راجرز و عزت نفس پوپ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با شاخص­های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف­معیار)، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون T مستقل با استفاده از نرم­افزار SPSS ۱۴ انجام شد.   یافته ها: میانگین پیشرفت تحصیلی در کل نمونه ۷/۱ ± ۶/۱۵ بود و ارتباط معنی داری بین آن و هوش هیجانی، خودپنداره و عزت نفس مشاهده نشد. بین دانشجویان دختر و پسر در زمینه هوش هیجانی (۴۲/۰= p ) و خودپنداره (۸۱/۰= p ) اختلاف معنی داری مشاهده نشد، اما عزت نفس در دانشجویان دختر (۲/۱۳ ± ۵/۶۸) نسبت به دانشجویان پسر (۴/۱۳ ± ۹/۶۴) به میزان معنی داری بیشتر بود (۰۰۷/۰= p ). نتیجه گیری: هوش هیجانی، خودپنداره و عزت نفس دانشجویان تاثیری در پیشرفت تحصیلی ایشان ندارد. همچنین، بین هوش هیجانی و خودپنداره دانشجویان دختر و پسر تفاوتی وجود ندارد. میزان عزت نفس دانشجویان دختر بیش از دانشجویان پسر است.