مقایسه وضعیت آموزشی، پژوهشی و اجرایی اعضای هیات علمی بورسیه و غیر بورسیه

مقدمه: هر ساله تعدادی از اعضای هیات علمی در قالب بورسیه، ماموریت آموزشی و یا روش های دیگر موفق به ادامه تحصیل در مقطع Ph.D می گردند. اعطای بورسیه های داخل و خارج از کشور مشکلات و هزینه سنگینی را بر وزارت متبوع و دانشگاه ها تحمیل می نماید و ارزیابی آن ضروری به نظر می رسد. لذا این مطالعه با هدف مقایسه عملکرد آموزشی، پژوهشی و اجرایی اعضای هیات علمی بورسیه و غیر بورسیه انجام گرفت. روش ها: مطالعه از نوع توصیفی است که بر روی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که طی سال های ۸۵-۶۵ موفق به اخذ مدرک Ph.D شده اند انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای محقق ساخته در برگیرنده نمرات ارزشیابی تدریس (تحت عنوان عملکرد آموزشی)، عملکرد اجرایی و پژوهشی اعضای هیات علمی بود. نتایج بدست آمده با استفاده از شیوه های آمار توصیفی، t-test، و ANOVA و با نرم افزار SPSS تحلیل گردید. نتایج: تعداد کل افراد مورد مطالعه ۸۲ نفربود. ۳۹ نفر بورسیه خارج از کشور، ۱۶ نفر بورسیه داخل، ۱۲ نفر استفاده کننده از ماموریت آموزشی بودند و ۱۳ نفر نیز بدون استفاده از موارد مذکور موفق به اخذ مدرک Ph.D شده بودند . نتایج بدست آمده از تحقیق نشان داد که میان چهار گروه از نظر نمرات ارزشیابی (عملکرد آموزشی) تفاوت معناداری (۰۱/۰=p) وجود داشت. ولی در زمینه عملکرد اجرایی تفاوت معناداری مشاهده نگردید. در بررسی عملکرد پژوهشی، تفاوت آماری معناداری در برخی حیطه های پژوهشی نظیر انجام پژوهش (۰۰۲/۰=p) و تعداد مقالات داخلی (۰۰۴/۰=p) و خارجی (۰۴/۰=p) وجود داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، استفاده کنندگان از بورس داخل و خارج در کل عملکرد پژوهشی ضعیف تری نسبت به افرادی که هیچ کدام از تسهیلات را استفاده نکرده بودند داشتند؛ و عملکرد آموزشی بورسیه های خارج از سه گروه دیگر پایین تر بود. بنابراین توصیه می شود با انجام مطالعات دقیق تر و در سطح وسیع تر، سیاست گذاری ها و تصمیم گیری ها راجع به اعزام هیات علمی جهت ادامه تحصیل مورد بازنگری قرار گیرد.