تاثیر هشت هفته تمرینات توپی در آب و پیلاتس بر سلامت روان و برخی شاخصهای عملکرد عضلانی زنان مبتلا به MS
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 81
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-21-7_007
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS)، بیماری مزمن تخریب میلین سیستم اعصاب مرکزی است که به وسیله اختلال در انتقال در تکانههای عصبی مشخص می شود. با توجه به تاثیر تمرینات ورزشی متفاوت در کمک به کاهش نشانههای بیماری در بیماران MS، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر دو نوع برنامه تمرینی تمرینات توپی در آب و پیلاتس بر روی سرعت و استقامت راه رفتن، میزان خستگی، تعادل و کیفیت زندگی در زنان مبتلا به بیماری MS انجام شد. روش کار: این مطالعه کاربردی و نیمه تجربی در پاییز ۱۳۹۵ بر روی ۳۱ نفر از زنان ساکن مشهد و مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با EDSS ۴-۱ مراجعه کننده به انجمن MS شهر مشهد انجام شد. افراد در سه گروه تمرینات توپی در آب، پیلاتس و گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی ها ۳ جلسه در هفته و به مدت ۸ هفته به تمرین پرداختند. داده های آزمون سرعت (آزمون ۱۰ متر راه رفتن) و استقامت راه رفتن (آزمون دو دقیقه) و آزمون تعادلی برگ به وسیله زمانسنج و به وسیله پرسشنامه (شدت خستگی FFS)، میزان خستگی بیماران اندازه گیری شد و همچنین با استفاده از ضربان سنج، شدت برنامههای تمرینی پیلاتس و تمرینات توپی در آب (از ۷۰-۴۰% ضربان قلب بیشینه) مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۸) و آزمون های تحلیل واریانس چندراهه، تی همبسته و آزمون پیگیری توکی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: سرعت راه رفتن در گروه تمرینات توپی در آب افزایش معنیداری یافت (۰۰۱/۰>p)، درحالی که در گروه پیلاتس این افزایش معنیدار نبود (۱۳۲/۰=p). استقامت راه رفتن و تعادل در گروه تمرینات توپی در آب (۰۰۸/۰=p، ۰۰۱/۰=p) و گروه پیلاتس (۰۰۹/۰=p، ۰۰۲/۰=p) افزایش معنیداری یافت. خستگی در گروه تمرینات توپی در آب (۰۰۴/۰=p) و پیلاتس (۰۱۹/۰=p) کاهش معنیداری یافت. کیفیت زندگی بیماران نیز در دو گروه تمرینات توپی در آب (۰۰۰۱/۰=p) و پیلاتس (۰۰۱/۰=p) افزایش معنیداری یافت، درحالی که نسبت به تمام شاخصها بین دو گروه آزمودنی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰p≥). گروه کنترل نیز در هیچیک از شاخصهای اندازهگیری شده تغییری نشان ندادند. نتیجهگیری: تمرینات توپی در آب و تمرینات پیلاتس میتواند در کنار درمانهای دارویی موجب بهبود در شاخصهای تعادل، خستگی، سرعت و استقامت راه رفتن و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به MS شود و با افزایش هدفمند شدت و حجم فعالیت، توان جسمانی و سطح کیفیت زندگی بیماران افزایش پیدا کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آسیه سادات موسویان
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :