بررسی مقایسه ای تجویز اپیدورال بوپی واکایین ۱/۰% با بوپی واکایین ۱/۰% همراه با فنتانیل ۰۰۰۲/۰% جهت ایجاد بی دردی زایمان
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 77
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-12-4_004
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: یکی از روش های متداول القای بی دردی زایمان، استفاده از بی حسی اپیدورال با بی حس کننده های موضعی می باشد که استفاده از آن ها به تنهایی ممکن است منجر به اختلال حرکتی، طولانی شدن مرحله دوم زایمان و افزایش نیاز به وسایل کمکی برای زایمان گردد. بنابراین افزودن اپیویید به بی حس کننده های موضعی می تواند منجر به بی دردی مطلوبی شود. روش کار: در این مطالعه به مقایسه دو روش القای بی دردی اپیدورال با بوپی واکایین و یا استفاده از بوپی واکایین همراه با فنتانیل در ۳۲ زن با حاملگی اول کاندید زایمان طبیعی در بیمارستان ام البنین (س) پرداخته ایم. در گروه اول بی دردی توسط ۱۵ سی سی بوپی واکایین ۱/۰% و در گروه دوم بی دردی توسط ۱۵ سی سی بوپی واکایین ۱/۰% به همراه ۵۰ میکروگرم فنتانیل انجام گرفت. ارزیابی درد با استفاده از معیارهای کلامی در هر ۱۰ دقیقه تا زمان وضع حمل انجام گرفت و ارزیابی وضعیت حرکتی با امتیازدهی Bromage صورت گرفت. یافته ها: مشخصات دموگرافیک شامل سن، شاخص توده بدنی، سن بارداری، وضعیت تحصیلی و نیز معاینات مامایی و پیشرفت زایمان در دوگروه مشابه بودند. سنجش های درد حاکی از وجود بی دردی بهتر در طی مراحل زایمان در گروه دوم بود و معیار کلامی درد بعد از القای بی دردی به طور معنی داری در گروه دوم پایین تر بود، در حالی که وضعیت حرکتی در هر دو گروه بدون تغییر ماند. شایع ترین عارضه جانبی خارش بود که به طور معنی داری در گروه دوم بیش تر بود. نتیجه گیری: استفاده توام از بوپی واکایین و فنتانیل به صورت اپیدورال موجب القای بی دردی مطلوبی نسبت به بوپی واکایین به تنهایی در حین زایمان طبیعی می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عطیه منصوری
دانشیار گروه زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مریم کاظمی
متخصص بیهوشی بیمارستان ام البنین، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سهیلا میلانی
متخصص بیهوشی بیمارستان ام البنین ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
محمد تقی شا کری
دانشیار گروه آمار زیستی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
لیلا پور علی
دستیار تخصصی زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :