استفاده از الگوریتم های فراابتکاری ژنتیک و pso و مقایسه آنها درحل مسئله زمان بندی خدمه هواپیما

مسئله زمان بندی خدمه هواپیما ACSP ازمهمترین مسائل درحوزه تحقیق درعملیات به شمار می رود و بطور عمومی شامل تخصیص گروه های خدمه به سفرهایی است که می بایست طبق برنامه زمان بندی از پیش تعیین شده ای توسط ناوگان موجود پوشش داده شوند بطوریکه هزینه های مربوط به تخصیص خدمه به سفرها کمینه شود مساله زمان بندی خدمه به دو فاز کلی تقسیم می شود درفاز اول تمام سفرهای رفت و برگشتی که شروع وخاتمه آنها درمحل استقرار خدمه است تحت عنوان مجموعه pairing ها تعیین می شود درفاز دوم با استفاده از مساله set covering problem به مدلسازی مساله که خواهان تخصیص بهینه خدمه به سفرها میب اشد می پردازیم و سپس با استفاده از الگوریتم ژنتیک و الگوریتم بهینه سازی ذرات انبوه pso به حل مساله پرداخته و مقایسه ایی بین این دو الگوریتم از لحاظ مدت زما نحل کارایی مساله پرداخته می شود.