تاثیر کم آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد و بهره وری آب گندم (مطالعه موردی: خرم آباد)

با توجه به اهمیت مدیریت آبیاری و استفاده بهینه کود در هر منطقه، به منظور بررسی تاثیر کم آبیاری و سطوح مختلف کود روی عملکرد و بهره وری آب گندم پائیزه در خرم آباد، طرحی فاکتوریل با پایه بلوک های کامل تصادفی شامل ۲۷ پلات: ۳ سطح آبیاری (۱۰۰ درصد نیاز آبی (I۱۰۰)، ۷۵ درصد نیاز آبی (I۷۵) و۵۰ درصد نیاز آبی (I۵۰))، ۳ سطح کودی (۱۰۰ (N۱۰۰)، ۱۵۰ (N۱۵۰) و ۲۰۰ (N۲۰۰) کیلوگرم در هکتار) و ۳ تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه لرستان انجام شد. در این پژوهش عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و بهره وری آب آبیاری (عملکرد دانه و بیولوژیک) بررسی شد. نتایج نشان داد، بیشترین مقدار صفات مختلف در تیمار I۱۰۰N۲۰۰ حاصل شد به طوری که میزان عملکرد دانه و بیولوژیک به ترتیب ۴۰۷/۳۴۰۷ و ۵۱۳/۱۱۰۹۷ کیلوگرم در هکتار به دست آمد، با سایر تیمارها در سطح آماری یک درصد تفاوت معنی داری نشان داد. همچنین کمترین عملکرد دانه و بیولوژیک در تیمار I۵۰N۱۰۰ با ۶۵/۴۵ و ۶/۳۲ درصد کاهش نسبت به شرایط آبیاری کامل مشاهده شد. اثر متقابل تنش آبی و نیتروژن نشان داد در همه ی تیمار های آبیاری با افزایش میزان کود نیتروژن تا سطح ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار، عملکرد دانه و بیولوژیک افزایش یافت. همچنین نتایج نشان داد، اثر متقابل تیمار های آبیاری و کود بر بهره وری آب آبیاری بر پایه ی عملکرد دانه در سطح یک درصد معنی دار شد. که تیمار I۵۰N۲۰۰ با ۲۴/۳ کیلوگرم بر متر مکعب بر پایه ی عملکرد دانه و ۷۸/۱۰ کیلوگرم بر متر مکعب بر پایه ی عملکرد بیولوژیک بیشترین بهره وری آب آبیاری را داشت.