تاثیر کلرونترانیلی پرول، فلوبن دیامید و ایندوکساکارب روی شبپره مینوز گوجه فرنگی و بررسی اثرات جانبی کلرونترانیلی پرول روی زنبور پارازیتوئید Trichogramma brassicae
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 13، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 93
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-13-1_004
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
شبپره مینوز گوجهفرنگی یکی از آفات مهم گوجهفرنگی در ایران است. پژوهش حاضر بهمنظور معرفی و جایگزینی حشره کشهای جدید و افزایش دامنه حشره کشهای موثر در کنترل آفت در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار در دو گلخانهگوجهفرنگی در استانهای اردبیل و آذربایجان غربی به اجرا در آمد. تیمارها شامل دو دز از حشرهکش کلرانترانیلیپرول (۲/۰ در هزار و ۱۵/۰ در هزار)، فلوبن دیامید (۳/۰ در هزار)، ایندوکساکارب (۳/۰ در هزار) و شاهد بودند. قبل و بعد از محلولپاشی نمونهبرداری از لاروهای زنده انجام شد. ده روز بعد از آخرین نمونهبرداری، از هر تکرار ۲۰ عدد میوه به صورت تصادفی انتخاب و درصد آلودگی میوه گوجهفرنگی به این آفت مشخص شد. همچنین، اثرات جانبی حشرهکش کلرانترانیلیپرول روی زنبور پارازیتوئید Trichogramma brassicae در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. نتایج نشان داد که کلرونترانیلی پرول ۲/ ۰در هزار، چهارده روز پس از سمپاشی، در استان های آذربایجان غربی و اردبیل به ترتیب با ۴۴/۸۴ و ۲۵/۸۸ درصد کارایی، بیشترین کنترل را روی شبپره مینوز گوجه فرنگی داشت. کمترین درصد آلودگی میوه در دو استان آذر بایجان غربی و اردبیل در تیمار کلرو نترانیلی پرول با دز ۲/۰ در هزار به ترتیب با ۶۶/۱ و ۰۰/۱۰ درصد به دست آمد. کلرونترانیلی پرول با دز ۲/۰ و ۱۵/۰ در هزار به ترتیب باعث کاهش ۸۷/۴۹ و ۲۷/۲۱ درصدی ظهور بالغین زنبور پارازیتوئید تریکوگراما نسبت به شاهد شد. با توجه به نتایج به دست آمده، حشرهکش کلرونترانیلیپرول با دز ۱۵/۰ در هزار برای استفاده در برنامههای مدیریتی شبپره مینوز گوجهفرنگی پیشنهاد میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه شفقی
بخش حشره شناسی موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مریم فروزان
بخش گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
وحید مهدوی
بخش گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل(مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مغان، ایران
محمدرضا عطاران
بخش کنترل بیولوژیک موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، ایستگاه تحقیقاتی آمل، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، آمل، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :