کارایی فرمولاسیون های EC چریش (۲۸/۱%) و نیمارین® (۱%) روی لیسک Agriolimax agrestis در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 10، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 75
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-10-3_006
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
تاثیر فرمولاسیونهای جدید چریش، نیمارین® و متالدئید بر لیسک A. agrestisدر شرایط آزمایشگاهی و گلخانهای ارزیابی شد. در آزمایشهای زیستسنجی، برگهای گیاه زینتی اسپاتیفیلوم (Spathiphyllum wallisii Regel)در غلظتهای مختلف چریش و نیمارین® غوطه ور و سپس لیسکهای هم سن نابالغ روی برگها رهاسازی شده و میزان مرگ و میر و تغذیه آنها تا ۱۴ روز تعیین شد. مقادیر LC۵۰ برای چریش و نیمارین® به ترتیب ۱/۳۴ و ۵/۲۲ در هزار و سمیت نسبی نیمارین®۵۹/۱ برابر چریش برآورد شد. آزمایش های گلخانهای در قالب طرح کاملا تصادفی در ۴ تیمار انجام و بیشترین تاثیر تیمارها بعد از ۱۵ روز مربوط به متالدئید با میانگین مرگ و میر ۷۵/۹۵ درصد در مقایسه با چریش و نیمارین®به ترتیب با میانگین های ۸۵/۴۷ و ۶۳/۵۱ درصد بهدست آمد. همچنین، تاثیر چریش و نیمارین® بر تغذیه به ترتیب ۷۲/۱ و ۹/۱ گرم در مقایسه با شاهد (۹ گرم) بود و درصد تفریخ تخم در مقایسه با شاهد بهصورت معنیداری کاهش یافت. بر اساس نتایج، ترکیبات چریش و نیمارین® به ترتیب در غلظت های ۱/۳۴ و ۵/۲۲ در هزار و تا ده برابر آن روی برگ های اسپاتیفیلوم، در تغذیه A. agrestis اثر منفی داشته و سبب کاهش خسارت آن در شرایط گلخانهای شد. این اثر با افزایش سن و جثه لیسک و در پی آن افزایش غلظت، حفظ شد. با این حال ترکیبات مذکور از لحاظ کشندگی در مقایسه با سم متالدئید ضعیفتر عمل کردند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام احمدی
بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران
مولود غلام زاده چیتگر
بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران
زهرا مجیب حق قدم
بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
احمد حیدری
بخش تحقیقات آفت کش ها، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :