برهمکنش بین شته رز Macrosiphum rosae و پارازیتوئیدهای آن در پارک شهر تهران
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 8، شماره: 3
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 99
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-8-3_001
تاریخ نمایه سازی: 2 شهریور 1402
چکیده مقاله:
شتهها در اکوسیستم های شهری با تغذیه از شیره گیاهی و همچنین تزریق بزاق سمی منجر به ضعف گیاه و کاهش عملکرد محصول میشوند. نتایج بررسی برهمکنش بین تراکم شته رز Macrosiphum rosaeو زنبورهای پارازیتوئید Aphidius rosae و Lysiphlebus fabarum وجمعیت پوره و شته بالغ در سال های ۱۳۹۵و ۱۳۹۶ در پارک شهر تهران نشان داد که در تمام موارد بین تعداد هر دو گونه زنبور پارازیتوئید و جمعیت پوره و شته بالغ همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد. با افزایش تراکم شته رز، تراکم زنبورهای پارازیتوئید نیز افزایش یافت و پارازیتوئیدها دارای رفتار تجمعی نسبت به تراکم های مختلف میزبان بودند. بررسی رابطه بین تعداد شته رز و درصد پارازیتیسم توسط زنبورهایپارازیتویید نیزحاکی از آن بود که بین تعداد شته رز و درصد پارازیتیسم، همبستگی مثبت و وابسته به تراکم وجود دارد. در فصل بهار سال ۱۳۹۵ بیشترین درصد پارازیتیسم پورهها توسط زنبورپارازیتویید A. rosae، ۱۷/۴۲ و توسط زنبور L. fabarum، ۱۵/۲۱ بود. در سال ۱۳۹۶ نیزدرصد پارازیتیسم پورهها توسط زنبور A. rosae، ۸۹/۴۱ و بیشترین درصد پارازیتیسم توسط زنبورپارازیتوییدL. fabarum ، ۰۲/۲۱ بود. بنابراین با توجه به هماهنگی تغییرات جمعیت و درصد پارازیتیسم زنبورهای پارازیتوئید با تغییرات جمعیت پوره و بالغ شته رز و وابسته به تراکم بودن درصد پارازیتیسم آنها در شرایط پارک شهر تهران، این عوامل می توانند در کنترل بیولوژیک شته رز مفید و موثر واقع شوند. شتهها در اکوسیستم های شهری با تغذیه از شیره گیاهی و همچنین تزریق بزاق سمی منجر به ضعف گیاه و کاهش عملکرد محصول میشوند. نتایج بررسی برهمکنش بین تراکم شته رز Macrosiphum rosaeو زنبورهای پارازیتوئید Aphidius rosae و Lysiphlebus fabarum وجمعیت پوره و شته بالغ در سال های ۱۳۹۵و ۱۳۹۶ در پارک شهر تهران نشان داد که در تمام موارد بین تعداد هر دو گونه زنبور پارازیتوئید و جمعیت پوره و شته بالغ همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد. با افزایش تراکم شته رز، تراکم زنبورهای پارازیتوئید نیز افزایش یافت و پارازیتوئیدها دارای رفتار تجمعی نسبت به تراکم های مختلف میزبان بودند. بررسی رابطه بین تعداد شته رز و درصد پارازیتیسم توسط زنبورهایپارازیتویید نیزحاکی از آن بود که بین تعداد شته رز و درصد پارازیتیسم، همبستگی مثبت و وابسته به تراکم وجود دارد. در فصل بهار سال ۱۳۹۵ بیشترین درصد پارازیتیسم پورهها توسط زنبورپارازیتویید A. rosae، ۱۷/۴۲ و توسط زنبور L. fabarum، ۱۵/۲۱ بود. در سال ۱۳۹۶ نیزدرصد پارازیتیسم پورهها توسط زنبور A. rosae، ۸۹/۴۱ و بیشترین درصد پارازیتیسم توسط زنبورپارازیتوییدL. fabarum ، ۰۲/۲۱ بود. بنابراین با توجه به هماهنگی تغییرات جمعیت و درصد پارازیتیسم زنبورهای پارازیتوئید با تغییرات جمعیت پوره و بالغ شته رز و وابسته به تراکم بودن درصد پارازیتیسم آنها در شرایط پارک شهر تهران، این عوامل می توانند در کنترل بیولوژیک شته رز مفید و موثر واقع شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هوشنگ سرداربنده
گروه گیاه پزشکی، پردیس دانشگاهی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
احد صحراگرد
گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
احسان رخشانی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران
ولی الله بنی عامری
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :