تاثیر چند اسانس و عصاره گیاهی میکرو و نانوامولسیون شده روی سفیدبالک پنبه، (Gennadius) Bemisia tabaci، در شرایط آزمایشگاه
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 7، شماره: 3
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 101
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-7-3_003
تاریخ نمایه سازی: 2 شهریور 1402
چکیده مقاله:
یکی از آفات مهم محصولات کشاورزی، سفیدبالک پنبه Bemisia tabaci می باشد. هرچند برخی اسانسها و عصاره های گیاهی خواص حشرهکشی مطلوبی علیه این آفت نشان داده اند، اما این ترکیبات با توجه به فراربودن و ناپایداری، کمتر به صورت عملی و تجاری درآمده اند. در این مطالعه، به منظور افزایش کارایی و دوام اسانسهای رزماریRosmarinus officinalis ، نعناع فلفلی Mentha piperita، اکالیپتوسglobules Eucalyptus و عصاره آویشن باغی Thymus vulgaris به صورت میکرو و نانوامولسیون فرموله شد و کارایی حشره کشی و دوام این ترکیبات روی سفیدبالک پنبه در شرایط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. آزمونهای زیست سنجی به روش غوطهورسازی برگهای حاوی پوره سن دوم انجام و مقادیر LC۵۰ ، LC۹۰ و LT۵۰ تخمین زده شد. همچنین نسبت تبدیل پوره سن دو زنده به حشره کامل زنده و میزان تخم گذاری (اثر زیرکشندگی) در مقایسه با صابون گیاهی پالیزین®، آب مقطر و شاهد (بدون هیچ تیماری) تعیین شد. نتایج نشان داد که تیمار نانوامولسیون محتوی مجموع اسانس های موردآزمون با LC۵۰، LC۹۰ ، LT۵۰ بهترتیب ۷۴۵۴/۰ و ۱۲۰۸/۳ میلی گرم بر لیتر و ۹۲/۱۵ ساعت بیشترین تاثیر را روی این آفت داشت. همچنین این تیمار با نسبت تبدیل پوره سن دو به حشره کامل برابر با ۸۰ درصد و میانگین ۳۳/۱۹۱ تخم بیشترین اثربخشی را داشت. پس از آن تیمار میکروامولسیون محتوی مجموع اسانس ها و عصاره فوق نیز اثرات قابل قبولی داشت. این دو تیمار به عنوان ترکیبات امیدبخش شناخته شده و می توانند با انجام آزمونهای تکمیلی به عنوان یک فراورده کاربردی در مدیریت تلفیقی این آفت مورد استفاده قرار گیرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا بلندنظر
گروه گیاه پزشکی، پردیس دانشگاهی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمد قدمیاری
گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمدرضا معمارزاده
مرکزتحقیقات گیاهان دارویی باریج، کاشان، ایران
جلال جلالی سندی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :