بررسی وضعیت پریودنتال بیماران دیابتی مرکز تحقیقات درمانی آموزشی و پژوهشی دیابت شهرستان آمل

مقدمه هدف از این مطالعه بررسی تخریب پریودنتال در بین بیماران دیابتی نوع اول و دوم و مقایسه آن با افراد غیر دیابتیک با توجه به سن و جنس افراد بود. مواد و روش ها میزان تخریب پریودنتال در سه گروه شامل: ۲۴ مورد دیابت وابسته به انسولین نوع I (IDDM)؛ ۲۴ مورد دیابت غیر وابسته به انسولین (NIDDM) و۱۰ مورد غیر دیابتیک که بصورت تصادفی در سنین مختلف به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. پارامترهای کلینیکی عبارت بودند از عمق پروبینگ پاکت ، پلاک ایندکس و ایندکس راسل و میزان تحلیل استخوانی رادیوگرافیک . یافته ها و نتیجه گیری آنالیز آماری یافته ها نشان داد که تفاوت میان اندکسهای پریودنتال در ۳ گروه فوق الذکر عمدتا بخاطر اختلاف در سن آنها بود. گروه IDDM حتی پس از اصلاح آماری برای سن، دارای اندکس راسل بالاتری در مقایسه با دو گروه دیگر بود. همچنین طول مدت ابتلاء به دیابت با میزان تخریب پریودنتال ارتباط مستقیم داشته و این موضوع ارتباطی با نوع دیابت آنها نداشت. ضمنا میزان متوسط قند خون ناشتا با فاکتورهای مختلف پریودنتال ارتباط مثبت داشت.