مفهوم پایداری در سازههای سنتی ایرانی؛ معماری دوره اسلامی
محل انتشار: اولین کنفرانس سازه و معماری
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 7,917
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCSA01_056
تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1385
چکیده مقاله:
یکی از اصول معماری ایرانی که از رموز مانایی بناهای کهن این سرزمین است ؛ آن است که معماران ایرانی همواره می کوشیدند تا درکی آگاهانه و سپس پاسخی خردمندانه برای مسئله پایداری سازهیی در آثارشان داشته باشند. نوشتاری که در ذیل می آید، قصد تأمل و توجه به در بناهای تاریخی را دارد و می خواهد متذکر آن شود که قبل از هر اقدام مرمتی در حوزه میراث معماری ایرانی ؛ « شناخت سازهیی » جایگاه باید فهم کاملی از مبانی و مفاهیم سازههای سنتی را داشت. لازم به ذکر است که در این نوشتار، بازة تاریخی انتخاب شده و مورد نظر برای بحث درباره بناها، دورهیی است که اصطلاحاً به آن دوره اسلامی ایران گفته می شود. مطالب این متن شامل بررسی منشأ وجودی تفکر مهندسی سازه در معماری دوره اسلامی ایران، بحث درباره تأثیر اندیشه های فرهنگی و
تأثیر شرایط اقالیم طبیعی؛ و نهایتاً یادآوری خلأهای موجود در حوزه شناخت سازههای سنتی ایرانی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدباقر کبیرصابر
دانشجوی دکتری معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :