ضرورت اسکان موقت شهری پس از وقوع جنگ مدرن؛

پژوهش حاضر به منظور بررسی و ضرورت اسکان موقت آسیب دیدگان پس از وقوع بحران با دیدگاه پدافند غیرعامل در راستای تامین سرپناه برای بی خانمان ها و چگونگی اسکان موقت آسیب دیدگان پس از وقوع بحران می باشد. در این راستا، دولتمردان و مجریان در کشور غالبا با بسیاری از حوادث انسان ساز و غیرانسان ساز مواجه می شوند. از دست دادن خانه و کاشانه به دلیل وقوع جنگ و زلزله و دیگر بلایا همواره در طول تاریخ به مثابه یک معضل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، امنیتی و سیاسی بوده است و به گونه های مختلف خود را نمایان ساخته است. همواره بار اصلی این مشکلات بر دوش مردم عادی بوده است، به طوری که اغلب مردم به دلیل ترس، ناامنی و عدم برنامه ریزی در تامین سکونتگاه های مناسب پس از وقوع بحران، اقدام به ترک اجباری زیستگاه های ویران شده خود می نمایند و یا در صورت احساس امنیت، در کنار همان خرابه ها و مسکن آسیب دیده خود اسکان می یابند. در این تحقیق، منطقه یک شهرداری تهران به عنوان مطالعه موردی در نظر گرفته شده و با فرض وقوع جنگ مدرن و تخریب بخشی از ساختمان های شهری، به ضرورت اسکان موقت پس از بحران جنگ مدرن با رویکرد پدافند غیرعامل پرداخته شده است.