ارائه مدل پیش بینی تجدید ارائه صورتهای مالی و مقایسه آن با مدل دستکاری سود بنیش

تجدید ارائه صورتهای مالی از دیدگاه سرمایه گذاران نه تنها بیانگر م شکلات عملکرد دوره گذ شته ا ست ، بلکه نوعی پیش بینی مشکلات آتی برای شرکت و مدیریت آن نیز محسوب می شود و موجب سلب اطمینان سرمایه گذاران نسبت به اعتبار و شایستگی مدیریت و کیفیت سودهای گزارش شده می شود. لذا بر پایه این استدلال، هدف از پژوهش حاضر ارائه مدلی مبتنی بر مدل د ستکاری سود بنیش ( ۱۹۹۹) جهت برآورد تجدید ارائه صورت های مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است . نمونه آماری متشکل از ۱۰۰ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۹ است . یافته های پژوهش نشان می دهد که دقت کلی مدل ارائه شده با رگرسون لاجیت ۶۷ درصد و دقت کلی مدل اولیه بنیش (۱۹۹۹) برابر ۴۵ درصد می باشد. لذا دقت مدل ارائه شده ناشی از شاخص های مدل بنیش با رگرسیون لاجیت ، در شناسایی شرکت های تجدید ارائه شده، در مقایسه با مدل اولیه بنیش (۱۹۹۹) بیشتر است .