بررسی نقش تعدیلگر عوامل خاص ساختار مالکیت شرکت در رابطه بین نگهداشت وجه نقد و عملکرد شرکت های عضو بازار سرمایه تهران

ضعف ساختار مالکیت می تواند منجر به مشکلات نمایندگی شود. مدیران ممکن است از دارایی های نقدی، به ویژه پول نقد، برای منافع شخصی استفاده کنند و در نتیجه عملکرد شرکت را کاهش دهند. هدف این پژوهش بررسی نقش تعدیلگر عوامل خاص ساختار مالکیت شرکت در رابطه بین نگهداشت وجه نقد و عملکرد شرکت های عضو بازار سرمایه تهران در سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۹ است . منظور از عوامل خاص ساختار مالکیت ، مالکیت دولتی ، مالکیت خانوادگی و تمرکز مالکیت است . این پژوهش به دلیل بررسی وضع موجود ماهیت توصیفی دارد و بر روابط همبستگی تاکید می کند. همچنین به دلیل استفاده از اطلاعات واقعی مندرج در صورتهای مالی ، در گروه مطالعات پس رویدادی قرار می گیرد. آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که عوامل خاص ساختار مالکیت شرکت در مجموع می توانند در ارتباط بین نگهداشت وجه نقد و عملکرد شرکت تاثیر بگذارند. اما تنها نقش تعدیلگر تمرکز مالکیت در این رابطه تایید شد. باتوجه به تایید فرضیه تضعیف رابطه بین نگهداشت وجه نقد و عملکرد شرکت توسط تمرکز مالکیت ، می توان دریافت که مالکیت متمرکز با ایجاد تضاد منافع بین سهامداران اقلیت و اکثریت منجر به تضعیف عملکرد شرکت می شود و لازم است با وضع قوانین مناسب از حقوق سهامداران جزء حمایت شود.