پیش بینی ابتلا به افسردگی و اضطراب بیماری یا تشدید آنها با بررسی طرحواره های ناسازگار اولیه در دوران شیوع ویروس کرونا

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه میان طرحواره های ناسازگار اولیه و احتمال ابتلا یا تشدید افسردگی و اضطراب بیماری در دوران شیوع ویروس کووید۱۹ بود.روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری دانش آموزان دختر دبیرستان های غیر انتفاعی شهرستان تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود. نمونه گیری به صورت در دسترس انجام شده و تعداد ۱۲۰ نفر از افراد افسرده و مبتلا به اضطراب بیماری بر اساس معیارهای ورود و خروج به پژوهش ، پرسشنامه های اضطراب بیماری- خودبیمارانگاری- ایوانز((۱۹۸۰ ، پرسشنامه افسردگی بک((۱۹۶۱ و طرحواره های یانگ فرم کوتاه((۲۰۰۳ پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۵ و روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت. بر اساس اطلاعات به دست آمده از این پژوهش برخی از حیطه های طرحواره های ناسازگار ای اولیه توانایی پیش بینی ابتلا یا تشدید افسردگی و اضطراب بیماری در دوران پاندمی کرونا را دارا هستند. برهمین اساس حیطه محرومیت هیجانی ۳۰درصد، بازداری هیجانی ۴۰ درصد، رهاشدگی ۴۳ درصد، بی اعتمادی ۲۵ درصد، انزوا ۳۸ درصد ،نقص ۴۰ درصد، شکست ۳۸ درصد ،آسیب پذیری ۴۳ درصد، اطاعت ۲۰ درصدو معیارهای سرسختانه ۳۰ درصد توانایی پیش بینی اضطراب بیماری و افسردگی را در دوران پاندمی کرونا را دارند. لازم به ذکر است که حیطه های خویشتن داری، استحقاق، ایثار ، گرفتاری و وابستگی توانایی پیش بینی افسردگی و اضطراب در این دوران را نداشتند. طرحواره های ناسازگار اولیه توانایی پیش بینی اضطراب بیماری و ابتلا یا تشدید افسردگی در دوران پاندمی ویروس کرونا را دارا هستند.