نقش معلم در آموزش و توسعه کارآفرینی و تربیت دانش آموزان خلاق و کارآفرین

طبق نتایج تحقیقات بدست آمده، معلمان برای پرورش ویژگی های خلاقیت، ریسک پذیری، اعتماد به نفس، ابتکار، رشد ایده های کارآفرینی، انعطاف پذیری و دیگر ویژگی ها بایستی این روشها را به کار گیرند: استفاده از سوالات واگرا، انعطاف پذیری و احساس امنیت در کلاس درس توسط معلم(استقلال فکری، اعتماد به نفس، خطرپذیری، عادت و تمایل به خلاقیت، جرات متفاوت بودن، ارزشیابی درونی، انرژی و فن بیان، انعطافپذیری فکری، تمایل به تغییر اشیاء، داشتن اهداف متعالی و شوخ طبعی معلم )، استفاده از کلاس درس مذاکره ای (بحث و گفتگو و تعامل در کلاس درس)، رفتارهای عاطفی معلم، استقبال از سوالات عجیب و غیر عادی دانش آموز، به چالش کشیدن افکار دانش آموز، همسان ساختن انگیزه، درک و عمل توسط معلمان، بازخورد او در کلاس درس، استفاده از روش های تدریس خلاق، تسلط به محتوای درسی از جمله راهکارهای رشد و پرورش ویژگی های کارآفرینانه فراگیران در کلاس درس محسوب می شود. بنابراین با توجه به ماهیت عملی و تجربی آموزش کارآفرینی، اگر معلمان از روش های مشارکتی در تدریس استفاده نمایند، زمینه ها و پیش بایستهای لازم را برای پیشرفت کارآفرینی در فراگیران و در یک دیدگاه عمیق تر در نظام آموزشی کشور را خواهند داشت. با آموزش بیشتر معلمان برای افزایش قدرت انتقال مفهوم و بالا بردن تفکرات ذهنی آنان در این زمینه و اصلاحات بیشتر در برنامهی آموزشی، میتوان با امکان بیشتری این گونه آموزش را در جهت رشد و پرورش ویژگی های کارآفرینی در نظامهای آموزشی تحقق بخشید. این نکات نشان دهندهی ضرورت برگزاری برنامه های آموزشی برای معلمان در جهت ایجاد شناخت، مهارتها و نگرشهای لازم در زمینه کارآفرینی هستند؛ بنابراین لازم است تغییرات کلی در روش کار معلم از روش سنتی به سمت روشهای نوین ایجاد شود و معلمان کلاس خود را از حالت یکنواخت و خشک خارج کنند تا بتوانند به پرورش افراد کارآفرین دست یابند