ضمیر ناخودآگاه جمعی و نقش درون مایه ها و تصاویر آن در غنای اثر ادبی با تکیه بر مقایسه موضوع «صبر بر مصیبت» در «کلیدر» و «دا»
محل انتشار: فصلنامه متن پژوهی ادبی، دوره: 28، شماره: 99
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 118
فایل این مقاله در 42 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LTR-28-99_006
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1402
چکیده مقاله:
برای نقد یک اثر هنری روشهای مختلفی وجود دارد که منتقدین با به کارگیری آنها به نقد و تحلیل آثار هنری و ادبی میپردازند. تا به امروز، نقدهای صورت گرفته بیشتر متوجه دنیای بیرون نویسنده، نفس اثر به تنهایی و همچنین اعمال نفوذ نویسنده بر داستان بوده است. این پژوهش سعی دارد یافتههای مطالعات روان شناختی درباره ضمیر ناخودآگاه جمعی و استفاده از محتویات و امکانات آن در خلق اثر هنری را بررسی کند؛ از این رو، هدف اصلی این پژوهش، پاسخ به این سوال است که عوامل و عناصر متعلق به ضمیر ناخودآگاه در ادبیت یا بخشیدن حیثیت ادبی به «دا» و «کلیدر» چه نقشی داشته است؟ این پژوهش به شیوه تحلیل اسنادی و روش تحلیلی- توصیفی انجام گرفته است. نتیجه نشان میدهد که هر متنی با هر سطحی نمیتواند بستر مناسب و شرایط لازم برای ایفای نقش کهنالگوها و اساطیر را در خود فراهم سازد. متونی که تنها پرورده عقل و حواس پنجگانه باشد، نمیتوانند پا را فراتر از عقل بگذارند؛ این در حالی است که هر چه حس و تخیل آزادتر گذاشته شود، متنی ادبیتر و از لحاظ اساطیری، غنیتر در اختیار خواهیم داشت.
نویسندگان
حدیث حاتمی
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
غفار برجساز
استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :