شناسایی و ارزیابی فاکتورهای محیطی جهت دستیابی به مسکن سلامت محور کودکان

کودکان ارزشمندترین سرمایه هرکشورند چرا که دوران کودکی انسان مبنای تمام رفتارها و فعالیت های او در بزرگسالی خواهد شد. کودکان سالم، جامعه‎ای سالم خواهند ساخت. کالبد خانه و محیط های مسکونی اطراف، به عنوان بستر رفتارها و فعالیت های کودکانه، نقشی مهم در رشد و سلامت کودکان داشته و به‎مثابه ظرفی برای مظروف عمل می‎کند. با اینکه قرن اخیر، قرن کودک شناخته می شود، هنوز هم در کشور ما و بسیاری مناطق جهان، فضاهای مسکونی (خانه ها و محله‎ها) اغلب بر اساس خواسته ها، نیازها و مطلوبات بزرگسالان طراحی و ساخته می شود. از این رو، هدف از این پژوهش، استخراج و ارزیابی فاکتورهای محیطی است که بر سلامت کودکان در مجموعه های مسکونی تاثیرگذار واقع می شود. سوال اصلی این پژوهش این است که فاکتور های محیطی جهت دست‎یابی به مسکن سلامت محور برای کودکان کدام بوده و با چه اولویتی نسبت به هم قرار می گیرند؛ پس از تحلیل مطالب جمع‎آوری شده در قسمت مرور ادبیات با روش توصیفی-تحلیلی، شاخص های مشترک بین " محیط و کودک" و "محیط و سلامت" استخراج شده و سپس طبقه‎بندی گردیدند. در ادامه، از طریق انجام آزمون های آماری آنتروپی شانون و تحلیل محتوا (فراوانی)، این نتیجه به دست آمد که شاخصه های ایمنی، پیوندها و تعاملات اجتماعی، امنیت، دسترسی به خدمات محلی، نور و روشنایی، نفوذپذیری و دسترسی ها، کیفیت و کمیت پارک ها، مکاشفه در محیط، ارتباط با طبیعت، قابلیت تعمیر و نگهداری محیط، دوری از تراکم بالا و ازدحام محیطی، نظارت پذیری فضاها، قلمروی کالبدی، کیفیت و کمیت فضاهای بازی، پیاده محوری، دوری از آلودگی ها، مصالح، نظم و بهداشت، کیفیت و کمیت فضاهای باز، مشخصات بلوک ساختمانی (ارتفاع، مساحت و غیره)، حس استقلال، مبلمان و سازماندهی آن، ارتباط بین کودک و والدین و در نهایت خوانایی محیط، شاخصه هایی با فراوانی بالاتر و وزن بیشتر هستند.