اقدام پژوهی: چگونه توانستم وابستگی بیش از حد محمد دانش اموز کلاس اول را به مادرش کاهشدهم ؟

با فرا رسیدن سال نو تحصیلی ،یا در طول سال تحصیلی نگرانی های خانواده هایی که دانش آموز دارند شروع می شود . یکی از این نگرانی ها ترس از مدرسه می باشد . البته در این دوره با وجود کلاس های زیادی که کودکان قبل از شروع مدرسه می روند تقریبا مشکلی ندارند ، اما باز هم بسیاری از آنهاادر روز های آغازین و شاید در طول سال تحصیلی با مشکل مواجه می شوند . بسیاری از کودکان هنگام جدا شدن از والدین ناراحت می شوند، به خصوص در خانواده هایی که مراقبت های غیرمنطقی از کودک صورت می گیرد. اما برخی از کودکان اضطراب بسیار شدیدی را موقع جدا شدن از مادرشان نشان می دهند. در موارد بسیار شدید کودک حتی در اتاق مادر را تعقیب می کند، این مشکل موقعی که کودک به ا مدرسه می رود، آشکار می شود. حدود ۳ و نیم درصد کودکان به این ناراحتی مبتلا می شوند واین آمار در دخترها و طبقه مرفه بیشتر است . ولی به ندرت در دانش اموز ان پسر هم دیده می شود. به این رفتارها اضطراب جدایی می گویند اگر والدین کودک را در محیط مدرسه رها کنند اضطراب کودک ،بیشتر میشود پس باید با ملایمت ملاطفت و نرمی با کودک ارتباط برقرارکرد و با حرف زدن با کودک به کاهش اضطرابش کمک کرد.اضطراب در برخی کودکان در آغاز سال تحصیلی طبیعی است به خصوص برای کودکانی که وارد دوره پیش دبستانی یا کلاس اول میشوند. این دسته از کودکان چون از محیط خانه وارد محیط دیگری میشوند.با افراد جدید مواجهه میشوند و محیط جدیدی را تجربه میکنند و از سوی دیگر آزادیهایی را که در محیط خانه داشتند در مدرسه ندارند دچار اضطراب میشوند.کودکان در ،ورود به مدرسه در زمان استراحت نوع تغذیه و زمان بازی خود دچار تغییر شده و طبیعی است که دچار اضطراب شوند.اینجانب علی کرمی مدیر دبستان شهید مدرس دهدشت مدت ۱۷ سال است که در آموزش و پرورش درحال خدمت هستم و هم اکنون در مدرسه ۱۵۰ نفر دانش آموز در حال آموزش هستند در سال تحصیلی جدید با روبرو شدن با دانش آموزی به نام محمد که وابستگی بسیار شدیدی به مادرش داشت تصمیم گرفتم در اقدام پژوهی خود بر روی این مسئله کار کنم .