درس پژوهی: تدریس مبحث ایمنی در کوچه وخیابان

امروزه استمرار پویا و تداوم مطلوب نظام آموزش و پرورش متاثر از چگونگی و کیفیت برنامه ریزی می باشد ,برنامه ریزی یاددهی یادگیری در این میان اساسی ترین آن هاست که یکی از جلوه های آن درس پژوهی می باشد , رویکردی که هدف آن توسعه و غنا بخشی به رشد حرفه ای معلمان و اثربخش کردن روش های تدریس می باشد . هدف از انجام این درس پژوهی ارتقای شایستگی دانش آموزان پایه سوم در مهارت ایمنی در کوچه و خیابان می باشد.عبور از خیابان کار سختی نیست اما این کار چون به درستی به کودکان ما آموزش داده نشده است سالانه تعداد از دانش آموزان جان خود را از دست می دهند باید راه زندگی کردن و رعایت ایمنی را به آنها آموخت. در راستای هدف مذکور سعی شد در انتقال مفهوم به گونه ای تغییر ایجاد شود که با بهره گیری از ترکیبی از روش های تدریس فعال چون ایفای نقش ,بارش مغزی ,مشارکت گروهی , سخنرانی و تفکیک نقش های مختلف بین اعضای گروه درس پژوهی ( دو مشاهده گر عملکرد دانش آموزان , یک مشاهده گر تدریس معلم ,یک مشاهده گر رفتار معلم )ارتباطی بین سطح دانش و زندگی واقعی دانش آموزان برقرار شود. در نهایت هم دریافتیم که استفاده از موقعیت های شبیه سازی شده با موقعیت های واقعی , مشارکت فعال دانش آموزان در فرآیند تدریس فرصت تمرین عملی را فراهم می آورد که می توان تا حدود زیادی اطمینان حاصل کرد که دانش آموزان در موقعیت های واقعی زندگی بتوانند به راحتی و بدون ترس از خیابان عبور کنند.