رجعت از دیدگاه آیات و روایات

رجعت به معنای بازگشت گروهی از مردم، پس از مرگ و قبل از قیامت به زندگی دنیا ا ست ؛ این گروه کسانی هستند که دارای ایمان خالص بوده یا کفر آنها به آخرین درجه ر سیده ا ست :رجعت یکی از مسائل اعتقادی مورد اختلاف شیعه و سنی ا ست ؛ این مسئله از ضروریات مذهب شیعه ای امامیه به ح ساب می آید در حالی که اهل تسنن نه تنها آن را رد کرده اند بلکه معتقدین به آن را متهم به فسق و کفر نموده و آن را نوعی بدعت گذاری دانسته اند.در بسیاری از آیات قرآن کریم به مسئله رجعت اشاره شده که برخی از آنها در مورد رجعت امتهای پیشین از جمله رجعت مقتول بنی ا سرائیل در زمان حضرت مو سی (ع) و دا ستان رجعت عزیز ، که به وحدت و ا شتراک امتها در این اعتقاد دلالت دارد و آن را به عنوان یک سنت الهی در همه ی دوره ها وامم گذ شته جاری می سازد و از آنجایی که سنت الهی هرگز دستخوش تغییر و تبدیل نخواهد شد ، و به علت سرنوشت مشترک امت آخر الزمان با امتهای پیشین ، وقوع آن امری مسلم و قطعی خواهد بود. و در روایات نیز به وقوع قطعی و مسلم آن اشاره و حتی در برخی از روایات آن را روزی از روزهای خداوند می دانند. و در برخی دیگر اعتقاد و ایمان به رجعت را در کنار بسیاری از معارف ضروری دین مانند : توحید ، نبوت و .... بیان نموده اند.