چالش های سالخوردگی جمعیت در ایران با تاکید بر استان چهارمحال و بختیاری

سالخوردگی جمعیت یا تغییر ساخت سنی جمعیت ، به عنوان یک مساله اجتماعی مطرح است ، زیرا بر نظام سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی جوامع تاثیر گذار است . در این تحقیق با روش اسنادی ، تحلیل ثانویه ۱و روش های تکنیکی ، جمعیت شناسی و آینده پژوهی ۲، چالش های سالخوردگی جمعیت در ایران (سطح کشور و اولویت بندی استان ها) با تاکید بر استان چهارمحال و بختیاری و شهرستان لردگان مورد بررسی قرار گرفت . منبع اصلی اطلاعات مقاله ، را داده های سرشماری عمومی نفوس و مسکن مرکز آمار ایران برای کل کشور طی سال ۱۳۹۵ تشکیل می دهد. بررسی علمی داده های آماری (سرشماری ها)، با استفاده از فنونهای آماری مانند؛ میانه سنی ، میانگین سنی و فن های جمعیت شناسی مانند؛ نسبت پیری ، نسبت جنسی ، نسبت جوانی ، نسبت حمایت بالقوه و نسبت وابستگی در محیط اکسل انجام گرفت . نتایج تحقیق نشان می دهد جمعیت ، به لحاظ سنی در همه مناطق کشور (نقاط توسعه یافته و کمتر توسعه یافته ) در حال ورود به ساختار سنی سالخوردگی است و سالخوردگی جمعیت ، در حال وقوع می باشد.اما میزان سالخوردگی در تمام نقاط کشور برابر نیست ، بلکه دارای میانگین عددی متفاوتی است . همچنین برخی از استان های کشور امروزه، درون هرم سالخوردگی جمعیت هستند، ولی برخی ، مثل استان چهارمحال و بختیاری ؛ با توجه به رقم برخی شاخص های سالخوردگی جمعیت : نسبت پیری ۴۸.۸ ؛ نسبت جنسی ۶۴.۱۰۳؛ نسبت جوانی ۴۵.۴۸ ، نسبت حمایت بالقوه ۱۱۸۰ و نسبت سالمندی ۶.۷ نسبت به خیلی از استان های کشور دارای ساختارجمعیتی جوانتری است و شهرستان لردگان نیز با نسبت پیری ۴۶.۶؛ نسبت جنسی ۲.۱۰۳؛ نسبت جوانی ۲۷.۴۹ ، نسبت حمایت بالقوه ۸۶.۱۵ و نسبت سالمندی ۲۶.۵ در بین شهرستانهای ۱۱ گانه چهارمحال دارای بالاترین آمار جوانی جمعیت می باشد.