تاثیرات دوران کودکی بر شخصیت و زندگی بزرگسالی

آشنایی با طبیعت فرزندان در دوران رشد می تواند یکی از مهمترین و چالش برانگیزترین دغدغه های والدین باشد. درک چگونگی نگاه فرزند شما به جهان، آموزش مهارتهای جدید به فرزندان و راهنمایی کردن آنها هنگام بروز احساسات و تغییرات بزرگ جدید، همه بخشی از وظایف والدین بودن است ، اما کار سادهای نیست . محیطی ، ژنتیکی و فرهنگی همه می توانند بر رشد کودک و سرعت پیشرفت آنها از یک مرحله به مرحله بعدی تاثیر بگذارند. برای کودکان دشوار است که آنچه را که می گذرانند توضیح دهند و کمتر قادر به تجزیه و تحلیل احساساتشان هستند.آیا تجارب دوران کودکی تاثیری در ویژگی های رفتاری و شخصیتی یک شخص بزرگسال و بالغ دارد یا نه ؟ ظرفیت های رفتاری ، شناختی و ذهنی که خداوند متعال در دستگاه عصبیه یک نوزاد انسان به امانت گذاشته است پس از این که به دنیا آمد برای به فعلیت درآوردن همین ظرفیت ها مستلزم محیط آموزشی مناسب می باشد. بنابراین می توان گفت شخصیت و رفتار دوران بزرگسالی متاثر از تجربه های دوران کودکی می باشد حتی اگر هیچ اطلاعی از این ارتباط نداشته باشیم .آلفرد آدلر معتقد بود غرایز و آرزوهای ما در زمان کودکی ایجاد می شود و سپس تمام دوران بزرگسالی از آن تاثیر می گیرد انسان ها سعی می کنند به همه آرزوهایی که در دوران کودکی آنها را ایجاد کردند برسند.