جستاری بر الگوی تدریس کاوشگری به عنوان یک روش فعال در فرآیند یادگیری

هدف از این پژوهش بررسی الگوی تدریس کاوشگری به عنوان یک روش فعال در فرآیند یادگیری می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . با توجه به آشنایی دانش آموزان با تکنولوژی های جدید و افزایش اطلاعات آنها یکی از روشهای جذاب تدریس ، روش تدریس کاوشگری است . روش تدریس کاوشگری بر مبنای این باور که باید یادگیرنده را مستقل بارآورد، پدید آمد و مستلزم فعالیت به صورت کاوشگری علمی است و به فراگیران مسیر مناسبی برای به کارگیری خلاقیت و انرژی شان ابراز می شود. روش تدریس کاوشگری دانش آموزان را در موقعیتی قرارمی دهد که آنها مسایل خود را از طریق اندیشه ، کاوش و پژوهش به مدد شواهد موجود یا گردآوری شده بیازمایند وشخصا از آنها نتیجه گیری کنند. نتیجه اینکه این روش علاوه بر اینکه روشی نوین در آموزش محسوب می شود بلکه دارای اثرات مثبتی در پرورش فکر و اندیشه به ویژه تفکر خلاق ، همیاری و همکاری ، بحث و تبادل نظر در کلاس می شود. روش تدریس کاوشگری شاگردان را به طور مستقیم به جریان تفکر علمی می کشاند و این امر به وسیله فشرده ساختن جریان معلمی در زمانی بسیار کوتاه صورت می پذیرد. برنامه های تدریس مدارس باید تاکید خود را بر روشهایی متمرکز سازند که دانش آموزان به جای آموختن ، قابلیت -های چگونه آموختن را از طریق نظم فکری بیاموزند. زیرا در فرایند اندیشه منظم است که معرفت رشد می یابد و انسان احساس مفید بودن می کند.