بررسی هندسه مشترک در باغ و فرش ایرانی(نمونه موردی: فرش های شهرستان شهرکرد)

هنرهای ایران دارای طیف گسترده ای میباشد اما آنچه در این مقاله مورد نظر است هنرهای تزیینی کاربردی در بین هنرهای ایرانی است که از جمله آنها هنر باغ سازی و فرش بافی ایرانی میباشد هندسه نیز از دیرباز در هنر و معماری سرزمین ایران کاربردهای فراوانی داشته است. هنرمند معمار نیز در فرایند طراحی باغ ایرانی از هندسه به گونه های مختلف استفاده کرده است. این تحقیق بر آن است که با تحلیل تعدادی از باغ ها و فرش های ایرانی از منظر هندسه به الگوهای مشترک میان آن دو دست یابد. پرسش اصلی این است طراحی باغ ایرانی چه تاثیری بر آرایش و نگاره های فرشها داشته است؟ و اینکه هندسه چگونه توانسته است میان ترکیب بندی کلی باغ و فرش پیوند برقرار سازد؟ نگارندگان در این تحقیق سعی نموده اند تا با اتکا بر مطالعات کتابخانه ای و با روش مقایسه تطبیقی و مطالعه موردی به بررسی دو هنر اصیل ایرانی یعنی فرش و باغ پرداخته و از این رهگذر به تاثیر و تاثر این دو مقوله بر یکدیگر دست یابند. فرآیند تحقیق و استنتاج بر مبنای تحلیل نمونه های موردی استوار شده است. آنچه از این مقاله برمی آید آنست که فرش ایرانی نمود و جلوه ای است از باغ ایرانی که در آن از هندسه، آرایش اندام های باغ، ترکیبات رنگی درختان و سایر شاخصه های سازنده باغ استفاده و الگوبرداری شده است هنرمندان فرشباف نقشه باغ را کاملا شناخته و آن را در منسوجات خود مورد استفاده قرار داده اند از این رو میتوان فرش های باغی ایرانی را دیدی از بالا به باغ ایرانی و متاثر از آن دانست که در حوزه منسوجات رخ داده است.