بررسی اثر ضد باکتریایی و فوتوکاتالیستی نانوکامپوزیت مغناطیسی سنتز شده به روش سبز بر پایه فریت منگنز
محل انتشار: فصلنامه پژوهش در بهداشت محیط، دوره: 9، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 74
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JREH-9-1_002
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: حذف مواد دارویی از فاضلاب به دلیل پایداری بالا و اثرات سمی آنها بر انسان و دیگر موجودات زنده قبل از ورود به محیط زیست ضروری است. نانوکامپوزیتهای سنتز شده به روش سنتز سبز علاوه بر قابلیت تجزیه بالای ترکیبات دارویی، دارای اثرات ضد باکتریایی نیز میباشند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات فتوکاتالیستی و ضد باکتریایی نانوکامپوزیت مغناطیسی سنتز شده به روش سبز انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی به منظور بررسی فعالیت فتوکاتالیستی نانوکامپوزیت سنتز شده، فرآیند فتوکاتالیستی بر روی محلول حاوی تتراسایکلین انجام شد. اثر ضد باکتریایی نانوکامپوزیت نیز بر روی باکتریهای گرم منفی و مثبت به روش رقت سازی در محیط مایع انجام گردید.یافته ها: راندمان تجزیه آنتیبیوتیک تتراسایکلین در شرایط غلظت ۱۰ میلی گرم بر لیتر آلاینده، دوز نانوکامپوزیت ۲۶/۰ گرم بر لیتر، pH برابر ۷ در مدت زمان ۵۴ دقیقه در برابر لامپ زنون به میزان ۹۵/۸۷% حاصل شد. حداقل غلظت بازدارندگی نانوکامپوزیت سنتز شده برای باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس ۲۵/۱ میلی گرم بر میلی لیتر و برای باکتریهای اشرشیاکلای و کلبسیلا ۵ میلی گرم بر میلی لیتر تعیین شد. حداقل غلظت کشندگی در برابر باکتریهای اشرشیاکلای و استافیلوکوکوس اورئوس ۵ میلی گرم بر میلی لیتر مشخص شد.نتیجه گیری: نانوکامپوزیت سنتز شده به روش سبز بر پایه فریت منگنز علاوه بر خاصیت مهارکنندگی و کشندگی باکتریها، توانست به عنوان کاتالیست موثری در تجزیه آنتیبیوتیک تتراسایکلین از محلولهای آبی مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه سادات ارغوان
کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
بهنام باریک بین
مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. مرکز
نگین ناصح
۱. مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران ۲. گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
حسین علیدادی
دانشگاه علوم پزشکی مشهد - دانشکده بهداشت - گروه مهندسی بهداشت محیط و حرفه ای
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :