چیستی قضیه طبیعیه

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 86

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FHI-10-36_003

تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1402

چکیده مقاله:

بیشتر قضایایی که در علوم به کار می روند، از سنخ قضایای طبیعیه نیستند، بلکه گزاره های منطقی، طبیعیه اند. این مساله در شناخت جایگاه این قضیه در علم منطق و سنخ شناسی گزاره های سایر علوم موثر است. پیش از قرن هفتم، نگاه استقلالی به این گزاره وجود نداشت. خونجی و ابهری از پیشگامان ورود آن به مباحث منطقی هستند. از اولین مباحث بر محور قضیه طبیعیه این است که این قضیه شخصیه، مهمله یا مستقل از آن دو است. ثمره این بحث در سه گانه یا چهارگانه بودن تقسیم قضایا روشن می شود. محدوده و قلمرو طبیعیه که در تعریف آن ظهور یافت، بخشی دیگر از مباحث این قضیه است که خود را در چهارگانه یا پنج گانه بودن تقسیم نشان می دهد. شناخت اجزاء قضیه طبیعیه نقش مستقیمی در شناخت ماهیت آن و بازشناسی از دیگر قضایا دارد. توسعه موضوع قضایای طبیعیه به موضوعاتی که اعتباری است و نیز ارتباط آن با معارف درجه دو، قلمرو کاربردی آن را افزایش می دهد.

نویسندگان

محمد کریمی

عضو هیئت علمی گروه کلام موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • آشتیانی، مهدی (۱۴۱۸ق). تعلیقه رشیقه علی شرح منظومه السبزواری. چاپ ...
  • ابن سهلان ساوی، عمربن سهلان (۱۹۹۳م). البصائر النصیریه فی علم ...
  • ابن سینا، حسین بن عبدالله (۱۴۰۴ق). الشفاء: «المنطق» و «العباره». ...
  • ابن کمونه، سعدبنمنصور (۱۴۰۳ق). الجدید فی الحکمه. به تحقیق حمید ...
  • اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر (بی تا). کشف الحقایق فی ...
  • ارسطو (۱۹۸۰م). منطق ارسطو. با تحقیق و مقدمه عبدالرحمن بدوی. ...
  • بهمنیاربن مرزبان (۱۳۷۵). التحصیل. با تصحیح شهید مطهری. تهران: دانشگاه ...
  • ترکه اصفهانی، علی بن محمد (۱۳۷۶). المناهج فی المنطق. با ...
  • تفتازانی، مسعودبن عمر (۱۴۲۱ق). «تهذیب المنطق» در: الحاشیه علی تهذیب ...
  • تهانوی، محمد اعلی بن علی (۱۹۹۶م). موسوعه کشاف اصطلاحات الفنون ...
  • خبیصی، فخرالدین عبیدالله بن فضل الله (۱۹۶۰م). «شرح بر تهذیب ...
  • خونجی، محمدبن نام آور (۱۳۸۹). کشف الاسرار عن غوامض الافکار. ...
  • سبزواری، هادی بن مهدی (۱۳۸۴). شرح المنظومه (ج۱، ۲). با ...
  • شهابی خراسانی، محمود (۱۳۸۰). رهبر خرد. تهران: کتاب فروشی خیام ...
  • شهرزوری، شمس الدین محمدبن محمود (۱۳۸۰). شرح حکمه الاشراق. با ...
  • صدرالدین شیرازی، محمدبن ابراهیم (۱۳۷۸). التنقیح فی المنطق. با تصحیح ...
  • (۱۳۸۸). «التعلیقات» در: شرح حکمه الاشراق به انضمام تعلیقات صدرالمتالهین ...
  • علامه حلی، حسن بن یوسف (۱۳۸۱). الجوهر النضید فی شرح ...
  • (۱۴۱۲ق). القواعد الجلیه فی شرح الرساله الشمسیه. به تحقیق فارس ...
  • (۱۴۲۱ق). الاسرار الخفیه فی العلوم العقلیه. قم: دفتر تبلیغات حوزه ...
  • فخر رازی، محمدبن عمر (۱۳۸۴). شرح الاشارات و التنبیهات (ج۱). ...
  • فناری، محمدبن حمزه (بی تا). مقید فناری علی قول احمد. ...
  • فرامرز قراملکی، احد (۱۳۸۲). «از طبیعیه تا محمول درجه دو»: ...
  • قطب الدین رازی، محمد بن محمد (۱۲۹۴ق). شرح مطالع الانوار ...
  • قطب الدین شیرازی، محمود بن مسعود (۱۳۸۵). دره التاج (ج۲). ...
  • کاتبی قزوینی، علی بن عمر (۱۳۹۷). «منطق العین یا عین ...
  • (۱۹۹۸م)، الشمسیه فی القواعد المنطقیه. با مقدمه، تعلیقه و تحقیق ...
  • کلنبوی، شیخ زاده اسماعیل بن مصطفی (۱۳۴۷ق). کتاب البرهان. با ...
  • محمدعلی (۱۴۲۱ق). «حاشیه محمد علی» در: الحاشیه علی التهذیب. نوشته ...
  • مصباح یزدی، محمدتقی (۱۴۰۵ق). تعلیقه علی نهایه الحکمه. قم: موسسه ...
  • مطهری، مرتضی (۱۳۸۱). مجموعه آثار (ج۷ ، ۱۰). چاپ پنجم. ...
  • مظفر، محمدرضا (۱۴۲۱ق). المنطق. با تعلیقه غلامرضا فیاضی و تحقیق ...
  • نصیر الدین طوسی، محمدبن محمد (۱۳۷۵). شرح الاشارات و التنبیهات ...
  • هروی کابلی، محمدزاهد بن محمد اسلم (بی تا). التعلیقه علی ...
  • یزدی، ملاعبدالله بن حسین (۱۴۲۱ق). الحاشیه علی تهذیب المنطق قم: ...
  • نمایش کامل مراجع